مقدمه: بروز عفونت های قارچی سينوس های پارانازال در بيماران ايمونوساپرس در سال های اخير افزايش يافته است. عفونت های قارچی سينوس ها به دو صورت غير مهاجم و مهاجم ديده می شود. اين مطالعه باتوجه به اهميت بيماری های قارچی در بيماران ايمونوساپرس، جهت بررسی و شناسائی عوامل ايجاد کننده سينوزيت های قارچی صورت پذيرفته است.

مواد و روش ها: در اين مطالعه، يک بررسی گذشته نگر در مدت 8 سال از فروردين ماه 1373 لغايت اسفندماه 1380 بر روی نمونه های بيوپسی و شستشوی سينوس ها از نظر وجود عوامل قارچی صورت گرفت، دراين مدت تعداد 39 مورد از نمونه های ارسالی از بخش های گوش و حلق و بينی که باتوجه به علائم کلينيکی، پزشکان مشکوک به عفونت های قارچی در سينوس بوده اند، مورد بررسی قرار گرفت. تشخيص بوسيله آزمايش مستقيم و کشت انجام می گرفت.

يافته ها: در اين بررسی عفونت قارچی در 18 مورد ثابت شد که 66.66% از بيماران مرد (12 مورد) و 33.33% زن (6 مورد) بودند. بيماران در گروه سنی 17 الی 58 سال قرار داشتند ميانگين سنی بيماران 33.4 سال بود. 50% از بيماران بنحوی دچار اختلال در سيستم ايمنی بودند. قارچ های جدا شده از بيماران شامل گونه های آسپرژيلوس Aspergillos spp، کلادوسپوريوم بانتيانوم Cladosporium bantianum، پسودوآلشريا بوئيدی Pseudallesheria boydii، کانديدا آلبيکانس Candida albicans، ساير گونه های کانديدا Candida sp و گونه های اکتينومايسس Actinomyces sp بود. بيماری همراه يا عوامل زمينه ای برای بروز عفونت های قارچی سينوس ها در اين بررسی پيوند کليه، نارسايی کليه درمان با داروهای ايمونوساپرسيو، مولتيپل ميلوما، سندرم وگنر، ترومبوسيتوپنی، سينوزيت مزمن و آسم بوده است.

نتيجه گيری و توصيه ها: در اين بررسی عفونت قارچی سينوس ها بعلت کلادويپوريوم بانتيانوم (1) و پسودوآلشريا بوئيدی برای اولين بار در ايران گزارش می شود.