مقدمه: در سال های اخير توجه ويژه ای به عمل های زيبايی می شود. در اين ميان باتوجه به موقعيت مرکزی بينی در صورت و پيچيدگی تکنيک، عمل رينوپلاستی اهميت بسزايی دارد. در هر Outcome research زمانی که يافته های Subjective تبديل به Objective شود ارزش بيشتری پيدا می کند که استفاده از ايندکس های استتيک اين موضوع را محقق می کند. باتوجه به موضوعات بالا تحقيق فوق انتخاب گرديده تا بتوان نتايج عمل رينوپلاستی را در بخش گوش و حلق و بينی بيمارستان امام خمينی بين سال های 1380 و 1381 تعيين نمود.

مواد و روش ها: جهت تعيين نتايج، عکس های بيماران عمل شده در مقطع زمانی فوق جهت بررسی ايندکس ها با نرم افزار Photoshop7 مورد آناليز قرار گرفت. سپس بعد از حداقل 6 ماه عکس بعد از عمل گرفته شد و ميزان رضايت بعد از عمل مورد پرسش قرار گرفته سپس نتايج با نرم افزار SPSS10 مورد آناليز واقع شد. نوع مطالعه از نوع Quasi experimental می باشد.

يافته ها: از 120 بيماری که در اين مدت مورد عمل جراحی قرار گرفتند 90 بيمار بعد از پيگيری در برنامه شرکت کردند که از اين ميان شش بيمار بعلت ناقص بودن و استاندارد نبودن عکس ها حذف شده و نتايج 84 بيمار به اين شرح می باشد: ميانگين سنی 24.26 و SD=3.6، شيوع جنسی 57% مرد و 43% زن، متوسط Fallow up برابر با 9.4 ماه بود، ضخامت پوست 76% نرمال و بقيه پوست های ضخيم و نازک بودند. بيماران بعد از درمان 72% موارد راضی و يا بسيار راضی بودند. عمل انجام شده در تصحيح طول بينی، پهنا، زاويه نازوفرنتال، نازولابيال، پروژکسيون با موفقيت نسبتا کم همراه بود. اما در تصحيح Hump و Tip و Dorsum استخوانی و زاويه نازوفاشيال نسبتا موفق بود.

نتيجه گيری و توصيه ها: ميزان رضايت بعد از عمل با ضخامت پوست زاويه نازوفرنتال و پروژکسيون ارتباط داشت. با بقيه ايندکس ها ارتباط معنی داری نداشت.