طی اتوپسی های انجام شده در 50 سال گذشته، مشخص شده است که شيوع حقيقی کارسينوم پروستات بيشتر از شيوع بالينی آن است. شيوع حقيقی کارسينوم پروستات ترکيب شيوع کارسينوم هايی است که از نظر بالينی تشخيص داده شده (و در اتوپسی و يا جراحی اثبات شده اند) و موارد مخفی آنست که در اتوپسی و يا بطور اتفاقی در نمونه های برداشت شده جهت هيپرپلازی يافت می شود. وليکن علائم بالينی ندارد. برای بررسی شيوع سرطان مخفی پروستات در ايران، کل ضايعات پروستات (اعم از هيپرپلازی و يا سرطان) 10 ساله (70-1360) مجتمع بيمارستانی امام خمينی و دو ساله-مرکز جهاد دانشگاهی مرکز پزشکی ايران و سه ساله (63-1360) دانشکده پزشکی يزد، مورد بررسی مجدد قرار گرفت. کل موارد شامل 1110 مورد بوده که از آن ميان 1085 مورد پس از بررسی، جهت آمارگيری انتخاب شده، تمام لام ها ابتدا بررسی شده و موارد آدنوکارسينوم به کل ضايعات پروستات محاسبه شده، سپس انواع کارسينوم و درصد آنها از کل موارد مشخص گشته و نهايتا موارد سرطان مخفی و درصد تشکيل دهنده از کل موارد بدخيمی ارائه شده است. براساس يافته های بدست آمده مشخص شده است که: 1) سيستم "Grading" مناسبی که با پيش آگهی بيمار ارتباط داشته باشد در گزارشات پاتولوژی مربوط به سرطان پروستات وجود ندارد توصيه شده که از روش طبقه بندی MD Anderson گردد. 2) جهت کشف سرطان مخفی، رعايت اصول مربوط به پروسه "Gross pathology" توسط پاتولوژيست ضروريست و پيشنهاد شده که تمام نمونه حاصل از عمل Transurethral resection پروستات پروسس شده و در مورد نمونه های حاصل از پروستاتکتومی از هر 5 گرم يک قطع از نواحی توپر برش داده و مورد مطالعه قرار گيرد.