در اين تحقيق 203 نمونه کشت زخم از بيمارانی که دارای زخمهای مختلف بودند انجام شد. 150 مورد از بيماران کسانی بودند که زخمهای سوختگی (عمدتا از درجه 2 و 3) داشتند و 53 مورد ديگر دارای زخمهای مختلف (مانند زخمهای بعد از عمل جراحی، زخمهای تروماتيک و ...) بودند. از کشت زخمهای بيماران فوق 4 سويه باسيلوس سرئوس جدا گرديد. باسيلوس سرئوس در جنس باسيلوسها قرار دارد. اين جنس به سه گروه اصلی تقسيم می شود که باسيلوس سرئوس در اين تقسيم بندی در گروه مورفولوژيکی I قرار می گيرد. در اين تحقيق توليد توکسين اين باکتری در محيط کشت DHT براث حاوی 0/1 درصد گلوکز انجام يافت و توکسينهای مختلفی که اين باکتری در اين محيط توليد می کرد مورد بررسی قرار گرفتند. توکسين کشنده بوسيله تزريق داخل وريدی به رگ دمی موش سوری بررسی شد. در اين آزمايش هيچ يک از موشهايی که به آنها توکسين تزريق شده بود (در مقايسه با موشهای شاهد) نمردند. بررسی اثر توکسين بر روی سلولهای هلا (Hela Cells) مشخص کننده اين مطلب است که توکسينهای باسيلوس سرئوس به خوبی قدرت تخريب اين سلولها را دارند که اين موضوع به خصوص در عفونتهای مختلف از جمله عفونتهای مربوط به زخم ها حائز اهميت است. آزمايش VPR نيز در اين تحقيق در مورد 4 سويه جدا شده باسيلوس سرئوس انجام گرديد. اين فاکتور يکی از مهمترين عوامل پاتوژيک اين باکتری محسوب می شود که مسئول گانگرنوز در عفونتهای زخمی باسيلوس سرئوس و تخريب بافت در شرايط تشکيل آبسه و پان افتالميت است. با توجه به نتايج بدست آمده، سه سويه از چهار سويه باسيلوس سرئوس به مقدار قابل توجهی اين فاکتور را توليد می کردند.