از آنجا که شروع روند تصلب شرائين از کودکی می باشد، پيشگيری از بروز اين عارضه از اوايل زندگی اهميت زيادی دارد. از مهمترين عوامل خطر بروز تصلب شرائين، افزايش چربی خون، افزايش فشار خون، چاقی و ديابت هستند. در جوامع غربی در اين زمينه مطالعات متعددی در کودکان صورت گرفته ولی متاسفانه در کشور ما تاکنون توجه کافی به اين مسئله مبذول نشده است. از طرف ديگر احتمال بروز زودرس تصلب شرائين و عوارض ناشی از آن در خانواده هايی که يکی از افراد در سنين کمتر از 55 سالگی دچار يکی از تظاهرات تصلب شرائين شده باشد (از قبيل سکته قلبی، درد قفسه صدری (آنژين پکتوريس)، حوادث عروقی مغز، بيماريهای عروقی محيطی و ...) بيشتر است. به اين منظور يک طرح مورد-شاهد در مرکز تحقيقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به منظور بررسی شيوع عوامل خطرساز عروق کرونر در خانواده های در معرض خطر تصلب شرائين زودرس و مقايسه آن با افراد معمولی جامعه انجام شد. واحد مورد مطالعه، فرزندان 14-2 ساله افرادی بود که در سال 1371 دچار سکته قلبی زودرس شده در يکی از بيمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بستری شده بودند. تعداد افراد مبتلا 116 نفر بود که 84 نفر آنها ساکن اصفهان بودند و مجموعا 120 کودک 14-2 ساله داشتند. گروه شاهد به تعداد دو برابر از فرزندان همسايگان گروه مورد طوری انتخاب شد که از نظر سن والدين و فرزندان و وضعيت اقتصادی-اجتماعی شرايط تقريبا يکسانی داشته باشند. نتايج بدست آمده نشانگر برتری شيوع عوامل خطر در گروه مورد بود، به طوری که هم ميانگين کلسترول و تری گليسريد و هم شيوع هيپرکلسترولمی و هيپرتری گليسريدمی با تفاوت معنی داری بيشتر از گروه شاهد بود که تاييدی است بر اهميت توجه به کودکان خانواده های در معرض خطر بالا از نظر پيشگيری از بروز تصلب شرائين و عوارض ناشی از آن. از طرف ديگر، در کودکان گروه شاهد که در واقع نمونه ای از کودکان سالم جامعه بودند، سطح چربی های خون به ميزان قابل توجهی بالاتر از سطح استاندارد بود و همين انگيزه ای برای اجرای چند طرح تحقيقاتی ديگر در زمينه وضعيت چربی خون کودکان در سطح شهر اصفهان گرديد.