|
|
1383/12/11، جلد ۶۳، شماره ۷، صفحات ۵۲۰-۵۲۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثر اپيزيوتومی بر طول مرحله دوم و عوارض زودرس آن بيمارستان مهديه ۷۹-۱۳۷۸ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: اپيزيوتومی در همه زايمان ها نمی تواند سبب کوتاه شدن مرحله دوم زايمان به جلوگيری از آپگارپايين در نوزاد و کاهش تروما به پرينه شود. هدف اين مطالعه بررسی اپيزيوتومی و عوارض آن و مقايسه با افراد کنترل می باشد.
مواد و روشها: اين تحقيق در بيمارستان مهديه در طی سالهای 79-78 به صورت Sequential randomized clinical trial بر روی 466 خانم تولی پار ترم و با نمايش اکسی پوت قدامی که وارد مرحله دوم زايمانی شده و به زمان مناسب برای انجام اپيزيوتومی رسيده بودند انجام گرفت. بيماران به طور تصادفی به دو گروه شاهد (اپيزيوتومی مديولترال) 200 نفر و گروه آزمايشی (بدون انجام اپيزيوتومی) 266 نفر در زمان مناسب برای انجام اپيزيوتومی تقسيم شدند. مشخصات دموگرافيک، ليبر زايمان، لاسراسيون و نخ استفاده شده در دو گروه مقايسه و نتايج آزمون T- Test و Chi - square مقايسه شد.
يافته ها: طول مرحله دوم زايمان در گروه شاهد ( 7/13 36/27 دقيقه) بيشتر از گروه آزمايش ( 1/11 5/22 دقيقه ) بود ( 001/0P< ) ولی طول زمان مناسب برای اپيزيوتومی تا زايمان در گروه شاهد ( 5/3 78/4 دقيقه) کمتر از گروه آزمايش ( 4/3 9/5 دقيقه) بود ( 001/0P< ) ، در گروه شاهد اپيزيوتومی مديوالترال معادل لاسراسيون درجه II در نظر گرفته شد که در تمام بيماران وجود داشت و 22 بيمار (11%) نيز لاسراسيون درجه I جدا از اپيزيوتومی داشتند. تعداد لاسراسيون در گروه آزمايش 96% 2/1 بود که در 64 نفر (24%) پرينه کاملاً سالم و 168 نفر (64%) لاسراسيون درجه I و 28 نفر (5/10%) لاسراسيون درجه 2 داشتند. آپگار کمتر از 7 در هيچ يک از نوزادان ديده نشد. وزن نوزادان که متغير مداخله گر بود در گروه شاهد 4223248 گرم بيشتر از گروه آزمايش 376 3175 (05/0 P< ) بود به اين علت دو گروه از نظر وزن نوزادان مشابه سازی شده و طول مرحله دوم و زمان مناسب برای زايمان مجدداً در گروه ها مقايسه شد. در وزن های کمتر از 3500 گرم طول مرحله دوم در هر گروه آزمايش و شاهد مشابه بود ولی انجام اپيزيوتومی باعث کاهش قابل توجه طول زمان مناسب برای اپيزيوتومی تا زايمان در گروه شاهد نسبت به آزمايش شد (05/0 P<) . اين موضوع در وزن نوزاد بالای 3500 گرم صدق نمی کرد و طول مرحله دوم در اين گروه وزنی در گروه شاهد بيشتر از گروه آزمايش (001/0P<) بود و انجام اپيزيوتومی باعث کوتاه شدن فاصله تا زايمان نمی شد.
نتيجه گيری و توصيه ها: عدم انجام اپيزيوتومی به طور روتين با شيوع بيشتر پرينه سالم همراه بود و باعث افزايش قابل توجه لاسراسيون وخيم پرينه نمی شود و اثری بر آپگار نوزاد ندارد. اپيزيوتومی در همه بيماران باعث افزايش ترومای نيازمند ترميم در بيماران و افزايش خونريزی حين زايمان و هزينه شده و بهتر است استفاده از اپيزيوتومی در نمايش اکسی پوت قدامی محدود به موارد تشخيص زجر جنينی که نيازمند زايمان سريعتر نوزاد است گردد.
|
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
زایمان واژینال،اپیزیوتومی،وزن نوزاد،لاسراسیون |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
25232---25233---25234---25235--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-1075&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
