بيماری پاژه يک اختلال غير متابوليک مزمن استخوانی است که با افزايش جذب استخوانی،تشکيل استخوان و بازآرايی استخوان مشخص می شود. اين فرآيند نامتعادل می تواند منجر به تغييرشکل های استخوانی، ضعف ساختمانی و تغيير بيومکانيک مفصل شود که بازسازی جراحی را مشکل می سازد. درمان جراحی موفق عوارض ارتوپدی شديد کيفيت زندگی اين بيماران را بهبود بخشيده است. راه حل های جراحی شامل استئوتومی برای تصحيح دفورميتی استخوان های بلند وآرتروپلاستی برای تصحيح بيومکانيک تغيير يافته مفصل م يباشد. خطر عوارض جراحی همچون خونريزی و تشکيل استخوان هتروتوپيک در اين بيماران بيشتر می باشد. موضوعات مرتبط با درمان جراحی بيماران پاژه از قبيل تشخيص قبل از عمل، اشکالات و معضلات تکنيکی جراحی و راهکارهای بهبود نتايج بلند مدت جراحی در اين مقاله بحث شده است.