در کشورهای در حال توسعه و نيز مناطق گرمسيری فرم مهاجم سالمونلوز در بين بچه ها شايع است. با توجه به وضعيت اپيدميولوژيک اين بيماری در ايران و جهت روشن شدن اهميت تشخيص سريع و درمان آن مطالعه حاضر صورت گرفت. از 163 کودک، پرونده 60 کودک 1-14 ساله که از مرداد 1373 تا آبان 1377 با احتمال اوليه تيفوئيد در بخش عفونی مرکز طبی کودکان تهران بستری شده بودند انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. بيماران پس از گرفتن نمونه های لازم خون، مغز استخوان، ادرار، مدفوع جهت کشت و نيز سرولوژی تحت درمان با سفترياکسون (از نسل سوم سفالوسپورين ها) قرار گرفته بودند. در 23 مورد کشت مثبت خون و مغز استخوان (به ترتيب 17 و 6)، 4 مورد کشت مدفوع مثبت و 1 مورد کشت از راش جلدی برای سالمونلاتيفی مثبت بود. 17 نفر از کل بيماران (28/3%) باکتريمی سالمونلايی داشتند. در گروه با کشت مثبت خون، مغز استخوان يا مدفوع 24 مورد (40%) و در بيماران با کشت منفی 13 مورد (21/6%) سرولوژی مثبت بوده است. در 9 مورد (15%) از بيماران تشخيص اوليه بالينی تب تيفوئيدی تقريبا رد شد. در موقع برخورد با بيماران تب دار حاد از جمله سالمونلوز مطالعه دقيق از نظر تاريخچه، اپيدميولوژی و معاينه فيزيکی اهميت خاصی دارد و با توجه به موارد کشت مثبت و سرولوژی، تشخيص بالينی سالمونلوز دارای ويژگی بيش از 60% است.