آلکالوز متابوليک اختلال اسيد-بازی است که با pH بالای 7/45 و غلظت HCO-3 پلاسمای بيشتری از 24 mEq/l و Base excess بالای 2 و PCO2 بالای 40 mEq/l به علت هيپوونتيلاسيون جبرانی مشخص می شود. آلکالوز متابوليک از اين نظر مهم می باشد که پزشکان کمتر به آن و علل بوجود آورنده آن توجه می کنند. اين مطالعه با هدف بررسی توصيفی مبتلايان به آلکالوز متابوليک از نظر سن، جنس، قد، علائم بالينی و اتيولوژی و وجود هيپوکالمی، هيپوکلرمی و هيپوناترمی انجام شده است. پرونده بيماران بستری در مرکز طبی کودکان تهران از سال 1374 تا آذر 1376 مورد بازبينی قرار گرفت. از 15463 بيمار بستری 50 مورد (64% مذکر) در زمينه بيماری اصلی، آلکالوز متابوليک داشتند. از نظر سنی بيشتر بيماران (84%) زير يک سال سن داشتند، از نظر وزن بيشتر بيماران (80%) زير صدک 10 وزن نسبت به سن و از نظر قد بيشتر بيماران (70%) زير صدک 10 قد نسبت به سن داشتند. هيپوکلرمی، هيپوکالمی و هيپوناترمی در بيشتر از 60 درصد بيماران با آلکالوز متابوليک وجود داشت. آلکالوز متابوليک در زمينه فيبروزکيستيک و بعد از آن در استنوزهيپرتروفيک پيلور بيشتر از هر بيماری ديگر مشاهده می شود. بيشتر از نصف بيماران فيبروزکيستيک و نصف بيماران سندرم بارتر آلکالوز متابوليک داشتند. در هر بيماری با استفراغ های مکرر يا طولانی مدت حتما بايد به فکر آلکالوز متابوليک بود.