|
|
1385/7/9، جلد ۶۴، شماره ۱۰، صفحات ۴۴-۴۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقايسه تست‌های عملکرد ريوی در ارتفاع ۱۱۵۰ متر و ۴۱۵۰ متری در افراد سالم جوان |
|
| چکیده فارسی مقاله |
بر اساس مطالعات موجود به علت پايين بودن فشار نسبی اکسيژن محيط در ارتفاعات، احتمال وقوع هيپوکسمی بالا می‌رود که اين امر بيشتر در افراد غير بومی و کوهنوردان مشکل آفرين است. اين مطالعه پايه جهت بررسی تغييرات تست‌های عملکرد ريوی در طی صعود به يک ارتفاع خيلی بلند طراحی گرديد.
روش بررسی: اين مطالعه در تابستان 1383 در گروهی از دانشجويان صعود کننده به قله سيالان انجام شد. در طی اين صعود 1000 دانشجوی ساکن تهران (در ارتفاع 1150 متری) از منطقه الموت (به ارتفاع 2850 متر) به قله سيالان (به ارتفاع 4150 متر) صعود کردند. از بين اين دانشجويان براساس حجم نمونه محاسبه شده 56 نفر بصورت تصادفی انتخاب شدند. برای کليه شرکت‌کنندگان اسپيرومتری با استفاده از دستگاه اسپيرولب II و توسط يک پزشک در ارتفاع محل سکونت و ارتفاع 4150 متر (قله) انجام شد.
يافته‌ها: در مجموع 56 نفر با ميانگين سنی 9/22 3/5 سال و نمايه توده بدنی 5/2±5/21 مورد مطالعه قرار گرفتند. تغييرات FVC، نسبت FVC FEV1/ و FEF25-75% در قله نسبت به ارتفاع محل سکونت تفاوت معنی‌دار داشتند ولی تغييرات FEV1 و Peak Flow معنی‌دار نبود. FVC با افزايش ارتفاع کاهش يافته و اين کاهش 4/2% به ازائ هر 1000 متر افزايش ارتفاع بود. با افزايش ارتفاع نسبت FVC FEV1/ و FEF25-75% نيز افزايش نشان داد.
نتيجه‌گيری: ظرفيت تنفسی (FVC) با افزايش ارتفاع نسبت به ارتفاع محل سکونت کاهش نشان می‌دهد. نتايج اين مطالعه مشابه مطالعات ديگری بود که در محيط حقيقی کاهش فشار ارتفاع انجام شده بود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
تست علمکرد ریوی،فشار نسبی اکسیژن،کوهنورد،ارتفاعات،اسپیرومتری |
|
| عنوان انگلیسی |
Comparison of Pulmonary function parameters changes at different altitudes (1150m and 4150m)in healthy athletes |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Both hypoxia and hypocapnia can cause broncho-constriction in humans, and this could have a bearing on performance at high altitude. The objective of this study was to examine how pulmonary ventilatory function during high-altitude trekking.
Methods: This study was a before and after study on spirometric parameters at Base line (1150 m above sea level), and after ascending at 4150 m above sea level. This study was performed in summer 2004 at Cialan Mountain in Iran. Fifty six healthy male University student volunteers were enrolled in the study. Respiratory function was assessed in participants before ascending at baseline (1150 meter) and after ascending at 4150 meter in Cialan Mount with a Spirolab II. Spirometric parameters changes were compared using paired t-test statistical analysis computations were performed by spss 11.5 and p≤0.05 was considered significant.
Results: The mean age and body mass lindex of our subjects were 22.9±5.3 years and 21.5±2.5, respectively. Forced vital capacity (FVC) was significantly decreased with increasing altitude from baseline level (P<0.01). Forced expiratory volume in 1 second to forced vital capacity ratio (FEV1/FVC) and maximal midexpiratory flow rate (FEF 25-75%) were significantly increased with increasing altitude (P=0.001). There was no significant change in forced expiratory volume in 1 second and peak flow (P>0.05). FVC fell by the average of 7.1% at 4150m (2.4% per 1000m increased altitude) in comparison to 1150m.
Conclusion: The changes in some pulmonary ventilatory parameters were proportional to the magnitude of change in altitude during a high-altitude trek. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Pulmonary function test, spirometry, altitude, trekking, mountain |
|
| نویسندگان مقاله |
27610---27611---27612---27613---27614---27615--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-885&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
General |
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
