1392/6/10، جلد ۷۱، شماره ۶، صفحات ۳۸۹-۳۹۴
عنوان فارسی بی‌حسی نخاعی در پيوند کليه
چکیده فارسی مقاله زمينه و هدف: پيوند کليه يک روش درمانی ارجح در بيماران مبتلا به نارسايی مزمن کليه می‌باشد. بيماران نارسايی مزمن کليه بيماری‌های همراه زيادی مانند بيماری‌های قلبی- عروقی دارند. يک بيهوشی مناسب جهت جراحی پيوند کليه، نياز به حداقل مسموميت برای کليه پيوندی، حفظ فشارخون و حجم داخل عروقی مناسب جهت حفظ عملکرد کليه و بی‌دردی کافی را دارد. هدف اين مطالعه بررسی و پيشرفت تجربه بی‌حسی نخاعی در جراحی پيوند کليه بود.
روش بررسی: تعداد 60 بيمار کانديد جراحی پيوند کليه در طی يک دوره دو ساله که رضايت به بی‌حسی نخاعی داده بودند وارد مطالعه شدند. در اين مطالعه تغييرات هموديناميک ضمن عمل، طول مدت جراحی، مقدار مايع مصرفی، برون‌ده ادراری، گازهای خونی، شدت درد در ريکاوری و عوارض ضمن عمل و بعد از عمل ثبت شد.
يافته‌ها: بی‌حسی نخاعی در تمامی بيماران رضايت‌بخش بود، به‌جز در پنج بيمار که به‌دليل طولانی‌شدن عمل جراحی جهت ادامه عمل نياز به بيهوشی عمومی يافتند. تغييرات هموديناميک واضح و شديدی ضمن عمل رخ نداد. متوسط فشارخون شريانی ضمن عمل mmhg 12±98 بود. متوسط طول مدت جراحی min 22±170 دقيقه بود. متوسط مايع مصرفی ml/kg 2/7±15/65 بود. اسيدوزيس واضح در انتهای عمل مشاهده نشد (03/0±38/7PH=). در ضمن   متوسط شدت درد بيماران در ريکاوری 2±4 بود و تعداد کمی (هشت نفر) از بيماران از تحريک مثانه ناشی از سونداژ شکايت داشتند.
نتيجه‌گيری: در بيماران کانديد پيوند کليه چنان‌چه بيماران خوب انتخاب شوند بی‌حسی نخاعی يک روش موضعي  موفق می‌باشد. موفقيت اين تکنيک بستگی به مانيتورينگ دقيق ضمن عمل، حفظ حجم داخل عروقی در بالاترين حد ممکن و هموديناميک در بهترين حد لازم می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پيوند کليه, بی‌حسی نخاعی, نارسايی کليه
عنوان انگلیسی Spinal anesthesia in renal transplantation
چکیده انگلیسی مقاله Background: Renal transplantation is the preferred therapeutic method for patients with end-stage renal disease. Patients with renal failure have significant associated medical conditions, such as cardiovascular disease. The suitable anesthesia for renal transplantation requires minimal toxicity for the transplanted organ, as well as sufficient pain relief and maintenance of optimal blood pressure and intravascular volume to keep renal functions. The aim of this study was to improve our experience of spinal anesthesia in patients undergoing renal transplantation.
Methods: Sixty consecutive patients scheduled for elective renal transplantation over a period of two years who consented for spinal anesthesia were enrolled in the study. Intraoperative hemodynamic, intravenous fluids and infused blood products, duration of surgery, urine output and arterial blood gas and intensity of pain score in the recovery room were monitored. We also noted intraoperative and postoperative complications.
Results: Spinal anesthesia was satisfactory in all, but in five patients they required supplementation with general anesthesia for excessively prolonged surgery. There were no significant intraoperative hemodynamic changes. The total intravenous fluid used during surgery was 65.15±7.2 mL/kg, the mean surgical time was 170±22 min. The mean of mean arterial pressure (MAP) during the operation was 98±12 mmhg. There was no significant acidosis at the end of the operation (PH=38±0.03). Also the mean intensity of pain was 4±2 in recovery and a few of patients suffered from bladder catheter bladder discomfort in the recovery room (8 patients).
Conclusion: Spinal anesthesia is a successful regional anesthetic technique in well selected patients for renal transplantation. A successful outcome in this technique is dependent on close intra-operative monitoring, optimization of intravascular fluid volume and keep the hemodynamic status in optimal range.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله anesthesia spinal, kidney transplantation, renal failure
نویسندگان مقاله 28290---28291---28292---28293---
نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-5036&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده Special
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات