1343/12/10، جلد ۲۲، شماره ۸، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بررسی اثر خون اتولوگ برای پلورودز در نشت مداوم هوا (Persistent air leak)، دانشگاه علوم پزشکی گيلان، ۸۰-۱۳۷۷
چکیده فارسی مقاله

مقدمه: نشت هوا (AL: Air leak) پس از پنوموتوراکس خودبخود اوليه و ثانويه، ترمای ريه و جراحی ريه مشکل مهمی است که جراحان قفسه سينه با آن مواجهه هستند. AL باعث می شود بيمار بمدت طولانی در بيمارستان بستری شود.

مواد و روش ها: ما از خون اتولوگ در درمان AL استفاده نموده ايم و در عرض 3 سال (80-1377) تعداد 28 بيمار را که AL بيشتر از 8 روز داشتند را با خون اتولوگ پلورودز کرديم. بين 150-70 سانتی متر مکعب خون از وريد فمورال يا وريد بازو گرفته و بداخل Chest tube تزريق کرديم و Chest bottle بيمار را 80 سانتيمتر بالاتر از سطح بدن آن قرار داديم و پس از 24 ساعت Chest bottle در وضع طبيعی خود قرار گرفت و بيماران از نظر AL تحت بررسی قرار گرفتند. در بيماران جوان بين cc 100-70 خون و در افراد مسن بين cc 150-100 خون بداخل فضای پلور از طريق Chest tube تزريق شد. Chest tube هيچ وقت کلامپ نگرديد. يافته ها: سن بيماران بين 19 الی 70 سال بود. 8 بيمار توراکوتومی و لوبکتومی يا سگمانتگتومی شده بودند. شش بيمار پنوموتوراکس اوليه 10 بيمار پنوموتوراکس ثانويه و 4 بيمار ترمای قفسه سينه نافذ و بلانت داشتند. در بيماران پلورودز شده درد، مشکل تنفسی، تب، سرفه ديده نشد. تنها ناراحتی بيماران درد در محل خونگيری از ناحيه وريد فمورال و بازو بوده است. در محل خونگيری هم هيچ عارضه ای از قبيل هماتوم و خونريزی ايجاد نشد. 48 ساعت پس از پلورودز در 22 بيمار AL قطع شد و در شش بيمار باقيمانده مجددا پلورودز با خون اتولوگ انجام شد که در دو بيمار 48 ساعت بعد (AL) قطع شد. چهار بيمار بعدی توراکوتومی شدند. ميزان موفقيت، 85.7% است. نتيجه گيری و توصيه ها: باتوجه به ميزان موفقيت، ما توصيه می کنيم که پلورودز با خون اتولوگ روش مطمئن و موثر و بدون عارضه است که در موارد AL پايدار می توان از آن استفاده نمود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Autologous Blood Pleurodesis In Patients With Persistent Air Leaks
چکیده انگلیسی مقاله Persistent air leaks occur after Spontaneous pneumothorax both primary and secondary, and after lungs trauma and lung surgeries are sever problems encountered chest surgeons with. Persistent air leak causes longer patients hospitalization.
Materials and Methods: We used autologous blood pleurodesis in patients with persistent air leak for 30patients with more than 8 days air leaks, during a three years period 1377-1380 (1999-2002).
Results: The patients had 19 years up to 70 years old. Eight patients had thoracotomy and lobectomy and /or segmentectomies 6 with primary pneumothorax, 10 with secondary pneumothorax, and four with penetrated or blunt thoracic traumas. Blood was obtained from femoral or brachial veins and 70-150 mis. Injected in chest tubes. Chest bottle was first lied 80cm higher than body levels. After 24 hours repositioned in normal levels, and patients were supervised. Via chest tube we injected blood 70-100ml.for young patients, and 100-150 ml for older patients into intra pleural space. There were no clamped chest tubes. There were no pain, respiratory distress, fever, or cough in pleurodesized patients. The only patient's complaint was local pain in femoral vein or brachial vein because blood sampling and blood obtaining, although there was no local visible complication as hematoma or bleeding. After 48 hours in 24 patients air leak ceased. In six patients because persistent air leak autologous blood pleurodesis repeated, two patients after 48hours air leak ceased, remaining four patients underwent for thoracotomies, success rate was 86.6%.
Conclusion: According above success rate we suggest autologous blood pleurodesis in patients with persistent air leak is a reliable, effective, and no complicated procedure for persistent air leaks.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Air leak، autologous blood، pleurodesis، pneumothorax
نویسندگان مقاله 28869---28870---
نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-5068&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده General
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات