|
1387/4/11، جلد ۱، شماره ۲، صفحات ۴۹-۶۰
|
|
|
عنوان فارسی |
پزشکی نبوی و جهان غرب |
|
چکیده فارسی مقاله |
پزشکی مدرن و روشهای امروزی بهداشت و توسعهی سلامت تا حد زيادی مديون آموزههای پيامبر اکرم (ص) و دانشمندان بزرگ اسلامی است، اما متأسفانه قسمت اعظم اين خدمات همچنان برای مردم دنيا ناشناخته باقی مانده است. برای مثال، خدمات حکما و انديشمندان مسلمانی همچون ابن سينا، زکريای رازی، ابوريحان بيرونی و الزهراوی موجب پيدايش پيشرفتهای شگرفی در علوم مختلف پزشکی گرديد که چندين قرن به منزلهی موتور محرکی برای گسترش مرزهای دانش پزشکی در اروپا عمل نمود. الطب النبوی (طب پيامبر) مجموعهای از دستورات پزشکی است که توسط مسلمين بهعنوان يک جايگزين برای سيستم پزشکی يونانی (منشأ گرفته از طب جالينوس Galen ) مورد استفاده قرار گرفته است. در حقيقت، نگارندگان طب النبی افراد مذهبی و غير پزشکی بودند که با استفاده از آيات قرآن و شيوهی زندگی رسول اکرم (ص) اين دستورات را جمعآوری نموده بودند. اگر چه طب النبی در ابتدا بهعنوان يک جايگزين برای طب يونانی مطرح شده بود، اما بعدها بزرگانی نظير الذهبی (Adh-Dhahabi ) کوشيدند تا طب عربی- اسلامی را با طب يونانی ممزوج نمايند. از اين رو، اين دسته از انديشمندان مسلمان تعاليم بقراط (Hippocrates) و جالينوس (Galen) را نيز علاوه بر پزشکان مسلمان مورد استناد قرار دادهاند. اما از سوی ديگر تقريباً تمام روشهای درمانی پيشنهاد شده توسط انديشمندانی همچون جلال الدينی السبوطی (متوفی 1505 ميلادی) بر اساس دانش پزشکی در زمان رسول اکرم(ص)، که از قرآن کريم، سنت حضرت رسول، احاديث روايتشده از ايشان و روشهای درمانی رايج در جوامع اسلامی اوليه منشأ گرفته بود، است. با توجه به شواهد موجود، استفاده از ويژگیهای درمانی حنا، زيتون و مسواک از جمله اقدامات درمانی در طب النبی است که بهخوبی مستند سازی شدهاند. اين درحالی است که برخی دانشمندان غربی کوشيدهاند تا از اساس و بنيان منکر توجه اسلام به پزشکی و مقولهی سلامت گردند. نقطهی اوج اين ديدگاه افراطی و غير علمی در نوشتههای مانفرد اولمان (Manfred Ullman ) ديده میشود. وی در کتاب خود تحت عنوان «طب اسلامي» اشاره میکند که ظهور حضرت رسول اکرم (ص) موجب بروز هيچ تغييری در وضعيت پزشکی نشد و در قرآن نيز با وجود آنکه پرسشهای بسياری در مورد زندگی انسان بيان گرديده و قوانين زيادی مطرح شده است، در هيچ کجای آن نه به پزشک اشارهای شده است و نه به دانش پزشکی. روشن است که مطابق مستندات انکارناپذير، اين اظهارنظرهای ناآگاهانه يا مغرضانه تا چه حد از حقيقت دور است. اظهار نظرهايی نظير آنچه اولمان در خصوص اسلام و پزشکی و نقش مسلمين در توسعهی دانش پزشکی اظهار داشته است، در نوشتههای بسياری از ديگر نويسندگان دنيای غرب نيز وجود دارد. در اين نوشتار کوشش شده است تا علاوه بر تشريح نقش پزشکی نبوی در پيشرفت دانش پزشکی، ريشههای تلاش غرب برای ناديده انگاشتن نقش اسلام و پزشکان مسلمان در توسعهی دانش پزشکی مورد بحث قرار گيرند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
اسلام،پزشکی نبوی،تولید علم،جهان غرب |
|
عنوان انگلیسی |
Prophetic medicine and Western world |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
29270---29271---29272--- |
|
نشانی اینترنتی |
http://ijme.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-61-177&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|