اصطلاح Xenotransplantation (پيوند عضو از حيوان به انسان) واژه‌ای با ريشه‌ی يونانی است که به انتقال ارگان يا سلول از يک‌گونه به گونه‌ای ديگر اطلاق می‌شود. در اين بررسی، اين اصطلاح در معنای روندی به کار می‌رود که طی آن ارگان يا سلول از حيوان به بدن انسان بيمار پيوند زده می‌شود يا انتقال می‌يابد. بديهی است اين تکنولوژی نوين بشری در حيطه‌ی پزشکی، آثار و عوارض مختلف اخلاقی و اجتماعی را به همراه خواهد داشت و دلايلی آن را تأييد يا مردود می‌نمايد.

پاره‌ای از دلايلی که  برای به کار بردن اين راه حل ارائه ‌شده، عبارتند از: کمبود ارگان‌های پيوندی، امکان فراهم کردن بی‌حد ارگان‌های حيوانی، امکان کمک به بيماران مبتلا به هموفيل، ديابت، پارکينسون، آلزايمر و ... .

علی‌رغم مزايای ارائه‌شده، اين موضوع به‌صورت يک معمای اخلاقی مطرح می‌شود و نکاتی چند بايد مورد بررسی قرار گيرند (به‌عنوان مثال: پذيرش بيمار، سلامت اجتماعی، مسائل مذهبی، جنبه‌های اخلاقی، کيفيت زندگی، حقوق حيوانات و...). با اين وجود مشکل رد پيوند به‌صورت hyperacute  و امکان ريسک انتقال ميکروارگانيسم‌ها از حيوان به انسان به‌صورت قابل توجهی آزمودن کلينيکی اين روش درمانی را محدود کرده است.

در اين مطالعه، مروری اجمالی بر اين مسأله از ديدگاه اخلاقی و اجتماعی انجام ‌شده و ديدگاه کارشناسان فقهی و مراجع اسلام در مورد اين روش درمانی مطرح گرديده است.