‌اين مطالعه به‌صورت توصيفی و گذشته‌نگر و با تکميل فرم حاوی اطلاعات مورد نظر صورت گرفته است. تکميل فرم با مطالعه‌ی پرونده توسط يک‌نفر کارشناس امين سازمان نظام‌پزشکی در سال‌های 81 و 82 صورت گرفته و اطلاعات به‌دست آمده پس از طبقه‌بندی تجزيه و تحليل شده است.

در مجموع اين سه سال، 832 شکايت از پزشکان و دندان‌پزشکان طرح شده بود. شکايات به‌عمل آمده از پزشکان در سال‌های 75 و 80 به نسبت سال 70 بيش از دو برابر افزايش داشته است. 1/83 درصد پزشکان و دندان‌پزشکان تهران که طرف شکايت بودند بر اساس نتايج مندرج در پرونده تا زمان انجام مطالعه محکوم نشده‌اند و از نظر سازمان نظام پزشکی قصوری نداشته‌اند. شايع‌ترين علل طرح شکايت از ديدگاه شکايت‌کنندگان به‌ترتيب خطای درمانی(38 درصد)، بی‌توجهی(2/30 درصد)، مسائل مالی(4/25 درصد)، و عدم تبحر پزشک(7/17 درصد) بوده است. بر اساس اين مطالعه، با افزايش سابقه‌ی کاری پزشکان و داشتن تجربه‌ی بيش از 15 تا 20 سال از آمار شکايات از آن‌ها کاشته می‌شود؛ به‌طوری که  بيش‌ترين آمار شکايات برای پزشکان ميان‌سال با تجربه‌ی 10 تا 20 سال بوده است.

بيش‌تر پزشکان و دندان‌پزشکان تهران که از آنان شکايت شده است، از نظر کارشناسان نظام پزشکی قصوری مرتکب نشده‌اند و قسمت عمده‌ای از شکايت‌ها مربوط به نتيجه‌ی تعامل نامناسب ميان پزشک و بيمار بوده است. رفتار مبتنی بر تعهدات حرفه‌ای پزشک در برابر بيمار می‌تواند مانع وقوع بخش عمده‌ای از شکايت‌ها شود.