|
|
1391/12/11، جلد ۲۰۱۳، شماره ۳، صفحات ۸۸-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
استاندارد‌های اخلاقی آموزش از منظر دستورات اسلامی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
پذيرفتن هر نقشی، مسؤوليت‌هايی به‌دنبال دارد و ايفای اين مسؤوليت‌ها مستلزم رعايت جنبه‌‌های اخلاقی بسياری است. تدريس نيز مانند هر نقش و مسؤوليت حرفه‌ای ديگری دارای يکسری اصول و مبانی اخلاق حرفه‌ای است که از سوی شاغلين به آن بايد رعايت شود. علاوه بر اين خود معلمی، حرفه‌ای است که ماهيت اخلاقی دارد و اخلاق در همه جای آن جاری است. از همين رو، بسياری از دانشگاه‌های جهان در راستای فراهم کردن يک مجموعه از ضوابط و استاندارد‌های اخلاقی که همه‌ی افراد به آن معتقد باشند و افزايش پايبندی به اصول حرفه‌ای، برای شاغلين حرفه‌ی معلمی يک مجموعه راهنما از کد‌های اخلاقی تدوين کرده‌اند. التزام اساتيد به رعايت استاندارد‌های آموزشی، آشنايی با اصول تدريس و کلاس داری، تقيد به مسؤوليت‌‌های حرفه‌ای، رعايت انصاف و عدالت، احترام و ادب، دلسوزی و صداقت در برخورد با دانشجويان و همکاران از جمله‌ی اين کد‌های اخلاقی هستند. اما آن‌چه مهم است اين‌که با مقايسه‌ی اين کد‌های اخلاقی جهانی و دستورات دينی اسلام در زمينه‌ی اخلاق آموزش در می‌يابيم که مجموعه‌ی اين کد‌ها چيزی بيش از آموزه‌‌های دينی و توصيه‌‌های اخلاقی اسلام در امر تعليم و تربيت نيست، بلکه گستره و دقت و ظرافتی که در مبانی اخلاق حرفه‌ای معلمی برگرفته از اخلاق اسلامی وجود دارد آن‌چنان وسيع و جهان‌شمول است که می‌تواند به‌عنوان خط مشی و دستورالعمل اخلاق آموزش در هر فرهنگ و هر رشته‌ای مورد ارجاع و استفاده قرار گيرد. غنای فرهنگ و تربيت اسلامی تا بدان‌جاست که تنها رعايت استاندارد‌های اخلاق حرفه‌ای را برای اشتغال به حرفه‌ی معلمی کافی نمی‌داند. دستيابی به وضعيت اخلاقی مطلوب و فضائل اخلاقی نيازمند تربيت است و مراکز آموزشی به‌عنوان يکی از مهم‌ترين ارگان‌های مسؤول در اين زمينه شناخته می‌شوند. آموزش عالی نيز به‌عنوان يک نهاد آموزشی مهم، در امر تربيت اخلاقی دانشجويان و جوانان نقش بسزايی دارد. از آنجا که اعضای هيأت علمی دانشگاه‌ها نقش اصلی را در اداره و هدايت امر آموزش بر عهده دارند، به‌عنوان مهم‌ترين گروه مسؤول در تربيت اخلاقی دانشجويان شناخته می‌شوند. انسان‌‌ها برای دست يازيدن به رفتار و فضائل اخلاقی نياز دارند که تربيت شوند و آموزش ببينند و لازمه‌ی چنين تربيتی، بهره بردن از محضر استادی است که خود آراسته به فضائل اخلاقی باشد. نخستين گام در رشد اخلاقی دانشجو، توجه به خودپيرايی و جان‌آرايی استاد يا همان تخلق به اخلاق فردی و گام دوم تلاش در جهت تبلور عينی اخلاق در بروز رفتارهاست. لذا ضروری است اساتيد با تجهيز کردن خود به عنصر تهذيب، آراسته به منش اخلاقی شده و توجه بيش‌تری به جنبه‌‌های رفتاری خود داشته و بدانند که صرف‌نظر از رشته‌ی تخصصی که تدريس می‌کنند يکی از عوامل مؤثر و تعيين‌کننده‌ی رشد فضايل اخلاقی در دانشجويان هستند. از اين رو در در انديشه دينی همواره تعليم، تهذيب، دانايی و دينداری همزاد و همراهند و پيرايش نفس، اولين و مهم‌ترين اصل اخلاقی است که يک استاد بايد به آن عمل کند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
اخلاق ، تعليم و تربيت اسلامي |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
29618--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijme.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-364&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
review |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
