| در سال‌های اخير با طرح امکان عملی شدن شبيه‌سازی انسان، هواداران آن مجموعه‌ای از استفاده‌ها و کاربردهای احتمالی اين فناوری نوين زيستی را برشمرده‌اند؛ از جمله امکان داشتن فرزندان بيولوژيکی، امکان توليدمثل برای افراد مجرد يا زوجين هم‌جنس باز، ممانعت از بروز بيماری‌های ژنتيکی، رفع مشکلات پيوند اعضاء، جايگزين کردن همسر، فرزند يا اموات فاميل، تولد فرزندان با ژنوتيپ دلخواه، تکثير گسترده‌ی افراد نابغه و سرشناس؛ توليد گروه زيادی از انسان‌های همسان ژنتيکی برای استفاده در زمان جنگ و صلح و غيره. در مقابل نگرانی‌هايی که در رابطه با تأثيرات اجتماعی شبيه‌سازی انسان از طريق تکنيک انتقال هسته‌ی سلول سوماتيک وجود دارد، ادله‌ای نيز به حفظ حق افراد در تصميم‌گيری در رابطه با به‌کارگيری اين فناوری دلالت دارد. به‌طور کلی، دلايلی که طرفداران شبيه‌سازی در راستای کاربردهای ذکر شده‌ی اين فناوری بيان می‌نمايند حول سه‌محور ارزشمندی «آزادي»، «هستي» (existence) و «رفاه و بهزيستي» می‌باشد. يکی از محوری‌ترين استدلال‌هايی که طرفداران شبيه‌سازی بدان استناد می‌جويند «ارزشمندی آزادی انسان» است که خود دارای زمينه‌های مختلفی می‌باشد. برای مثال، يک اقبال عمومی در رابطه با آزادی فردی وجود دارد يا اين‌که طرفداران بر اين باورند برخی اعمال مانند توليدمثل بسيار شخصی بوده و بايستی فارغ از هر گونه محدوديت باشد. بر اين اساس، چون شبيه‌سازی يک روش توليدمثلی است نبايستی تحت مقررات خاصی قرار بگيرد لذا افراد طبق حق آزادی توليدمثلی می‌توانند آن را در زندگی خود به‌کار گيرند. ما در اين نوشتار با توجه به منابع و مآخذ، آزادی توليدمثلی و مسائل مربوط به آن و هم‌چنين توليدمثل نبودن شبيه‌سازی را مورد بحث و بررسی قرار داده‌ايم و در نهايت ادله‌ی طرفداران را رد کرده‌ايم. |
