اين پژوهش مطالعه‌ای است کيفی و بر مبنای پديدارشناسی به اجرا در آمد که در طی آن با يازده زوج نابارور که جهت درمان به مرکز تحقيقات باروری - ناباروری دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی مراجعه نموده بودند مصاحبه‌ی شفاهی انجام شد. گفت‌وگو‌ها با کسب اجازه از افراد ضبط شد و به روی کاغذ آمد و با استفاده از روش Colaizzi، جملات و عبارات مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.

از تدوين مصاحبه‌های انجام شده، چهار مضمون و دوازده زير مضمون استخراج شد. نتايج نشان داد که ناباروری نه تنها بر روابط خانوادگی و اجتماعی زوج‌ها تأثير قابل توجهی داشته است، بلکه يکی از دغدغه‌های جدی آنان روشن نبودن حق و حقوق آنان در نظام سلامت کشور و مشخص نبودن سازمان‌های حامی آنان، عدم پوشش بيمه‌ای خدمات درمانی ناباروری و نگرانی از واکنش ساير اعضای خانواده و جامعه به مشکل آن‌ها بود. زوج‌های نابارور خود را مستحق حمايت بيش‌تری از جانب خانواده، جامعه و دولت می‌دانند.

مضمون‌های استخراج شده مشخص نمود که ناباروری می‌تواند کليه‌ی ابعاد زندگی زوج نابارور را تحت تأثير قرار دهد و احساس نداشتن حمايت اجتماعی و اقتصادی در پروسه‌ی درمانی آنان را آزرده می‌سازد.