|
|
1387/6/11، جلد ۱، شماره ۴، صفحات ۴۷-۵۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
بيهودگی در پزشکی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
رويکرد اخلاق پزشکی امروز مبتنی بر احترام به حق انتخاب آزادنه‌ی بيماران است. اما اين آزادی در انتخاب مطلق نيست، بلکه دارای حدودی است که يکی از آن‌ها عدم تقاضای اقدام بيهوده می‌باشد. اخلاق پزشکی حکم می‌کند که پزشک از انجام اقدام بيهوده خودداری کند. «بيهودگی در پزشکي» (medical futility) در مراقبت از يک بيمار به حالتی گفته می‌شود که در آن يک مداخله - اعم از اقداماتی که به‌قصد تشخيص، پيش‌گيری، درمان يا توانبخشی يا ساير اهداف پزشکی به انجام می‌رسند - فايده‌ای برای بيمار مورد نظر نداشته باشد. تعيين «بيهودگي» يک درمان نبايد توسط پزشک درمانگر و در بالين بيمار به انجام برسد، بلکه بايد معيارهای تعيين آن توسط مراجع معتبر و مورد توافق عمومی در حرفه‌ی پزشکی مشخص شده باشند. در کشور ما تدوين دستورالعمل‌هايی برای تعريف درمان بيهوده به‌ويژه در مواردی نظير مراقبت‌های پايان حيات ضروری به‌نظر می‌رسد. توجه به اين نکته نيز بسيار مهم است که درمان بيهوده ممکن است نزد بيماران مختلف تعاريف متفاوتی داشته باشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Medical futility |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
30167--- |
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijme.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-61-165&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
