|
1390/2/11، جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۶۱-۶۸
|
|
|
عنوان فارسی |
نگرش و عملکرد اساتيد و رزيدنتهای جراحی عمومی به ابراز خطای پزشکی |
|
چکیده فارسی مقاله |
اظهار خطای پزشکی از جمله وظايف حرفهای پزشکان است که متأسفانه با چالشهای متعددی روبهرو است. اين مطالعه به هدف بررسی نگرش اساتيد و دستياران جراحی به ابراز خطای پزشکی و عوامل مؤثر بر آن انجام شده است. در اين مطالعهی مقطعی توصيفی- تحليلی، پرسشنامهی خودايفايی به صورت حضوری در اختيار تمام اساتيد و دستياران جراحی عمومی بيمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران قرار گرفت. ميزان پاسخدهي1/84 درصد (53 نفراز63 نفر) بود. به ترتيب 6/39 درصد و 1/49 درصد پزشکان متمايل به ابراز خطای مينور و ماژور بودند و از ديدگاه افراد ترس از شکايت قانونی از سوی بيمار (7/71 درصد) مهمترين مانع ابراز خطا بود. تنها 7/16 درصد (8 نفر) آخرين خطای پزشکی خود را به بيمارشان ابراز کرده بودند که 25 درصد موارد اظهار خطا ( 2 نفر)، شکايت قانونی بيمار را در پی داشت. تفاوتی آشکار ميان ميزان تمايل پزشکان به ابراز خطا و آنچه در واقع در طبابت ايشان روی میدهد، وجود دارد که عمدهترين عامل ايجاد آن از ديدگاه خود ايشان، ترس از شکايت قانونی بيمار است. از طرفی ديگر با توجه به نيازمندی اکثر پزشکان به دريافت آموزشهای مقتضی پيرامون موضوع خطای پزشکی و مهارتهای ارتباطی، بهنظر ميرسد که ايجاد تغييراتی در نظام مديريت خطا به منظور حمايت حرفهای از پزشکان در مواقع بروز خطا و ارائهی آموزشهای لازم پيرامون اصول اخلاقی و مهارت تعامل با بيمار بتواند در برطرف کردن اين تعارض مفيد و مؤثر واقع گردد. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
خطای پزشکی،ابراز خطا،جراح |
|
عنوان انگلیسی |
Disclosing medical error: the attitude and practice of surgeons and surgery residents |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Admitting medical errors is one of the professional obligations of physicians that unfortunately involves numerous challenges. The present paper aimed to investigate the attitude of surgery faculty and residents towards medical error disclosure and factors affecting it. In this cross-sectional descriptive and analytic study, a self-administered questionnaire was distributed among all faculty and residents of the department of general surgery of the teaching hospitals of the Tehran University of Medical Sciences. The response rate was 84.1% (53 out of a total of 63). Tendency to make minor and major errors among the respondents was 39.6% and 49.1% respectively, and 71.7% declared that the most significant factor hindering error disclosure was fear of litigation. Only 16.7% (8) had disclosed their most recent medical errors to their patients, 25% (2) of whom had to face legal action. There seems to be a clear distinction between the doctors’ inclination to disclose their medical errors and what actually happens in their practice, the most important reason being their professed fear of litigation. Considering the need in the majority of physicians for appropriate training on the subject of medical errors and communication strategies, it seems that in order to resolve this issue, changes need to be made in the current system for error management so as to provide professional support for physicians who make medical errors, and doctors should receive the necessary training on ethical principles and patient communication strategies. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
medical error, error disclosure, surgeon |
|
نویسندگان مقاله |
30183---30184---30185---30186--- |
|
نشانی اینترنتی |
http://ijme.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-61-84&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
Research |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|