فصلنامه دانشکده بهداشت و

زمینه و هدف: کیفیت زندگی کاری شامل هر گونه بهبود در فرهنگ سازمانی است که حاکی از رشد وتعالی کارکنان در سازمان می باشد. متخصصین بهره وری براین اعتقاد هستند که افزایش بهره وری و بهبود کیفیت زندگی کاری در یک راستا هستند و توجه به آنها باعث رشد اقتصادی می شود و افزایش کیفیت زندگی کاری منوط به پذیرش ضرورت انجام این امر توسط مدیران سازمانهاست هدف از این پ‍‍‍‍‍ژوهش تعیین رابطه بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری پرستاران می باشد تا با برنامه ریزی برای بالا بردن سطح کیفیت زندگی کاری پرستاران موجبات افزایش بهره وری آنان و نهایتاً افزایش بهره وری بیمارستان را فراهم ساخت.

روش کار: این پژوهش از نوع همبستگی و بصورت مقطعی توصیفی- تحلیلی درسال ۱۳۹۰ انجام شد. جامعه پژوهش را پرستاران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تشکیل می دهد که از بین آنها ۳۷۰ نمونه بصورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. پرسشنامه کیفیت زندگی کاری متشکل از ۳۰ سوال و پرسشنامه بهره وری متشکل از ۲۶ سوال در مقیاس لیکرت طراحی شد. بعد از جمع آوری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، مجذورکای دو، ANOVA، T-test و Post hoc مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج: یافته ها نشان دادکه میزان کیفیت زندگی کاری پرستاران با میانگین ۴۷/۲ امتیاز در سطح متوسط به پایین بود و بهره وری آنان با میانگین۰۷/۳ امتیاز در سطح متوسط بود. همچنین یافته ها نشان داد ۵۵/۱ درصد پرستاران کیفیت زندگی کاری خود را بالاو ۴۰/۸۲ درصدکیفیت زندگی کاری خود را متوسط گزارش نمودند. آزمون آماری پیرسون رابطه مثبت و معناداری بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری نشان داد (۶۶/۰=r ،۰۰۱/۰= p).

نتیجه گیری : با توجه به اینکه درصد پایینی از پرستاران کیفیت زندگی کاری و بهره وری خود را در سطح بالایی گزارش نمودند و با توجه به اثبات رابطه بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری، مسئولین می توانند با برنامه ریزی روی کیفیت زندگی کاری پرستاران باعث افزایش  بهره وری آنان شوند.

زمینه و هدف: شیوع بیماری‌های مزمن را می‌توان با اصلاح عادات غذایی مردم کاهش داد. لذا هدف این مطالعه ارزیابی تبیین‌کنندگی مدل تائید انتظار بر تداوم قصد مصرف میوه و سبزی می‌باشد.

روش کار: این مطالعه نوع توصیفی - تحلیلی بر روی ۳۳۲ سالمندی است که سابقه دریافت مراقبت بهداشتی را از بین ۸ مرکز بهداشتی درمانی روستایی و ۴۰ خانه بهداشت شهرستان آبادان در ۶ ماهه دوم سال ۹۴ داشتند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل مسیر با نرم‌افزار LISREL۸,۸ و آزمون هم خطی چندگانه با نرم‌افزار SPSS۱۶ تجزیه‌ و تحلیل شدند.

نتایج: ۴۸% روزانه ۱ تا ۳ سهم میوه و سبزی مصرف می‌کردند. این مدل توانست ۷۹% تداوم قصد مصرف میوه و سبزی را تبیین نماید. خودکارآمدی (۰۹/۰β=، ۰۱/ ۰p <)، راحتی مصرف (۱۵/۰β =،۰۱/ ۰p<)، فواید (۳۷/۰ β =،۰۱/ ۰p <) و رضایت (۳۵/۰β=، ۰۱/ ۰p <) رابطه مستقیم اما موانع (۲/۰- β=، ۰۱/ ۰p <) رابطه معکوس و معنی‌داری بر تداوم قصد مصرف میوه و سبزی داشتند. از بین سازه‌ها فواید (۸۵/۰β=، ۰۱/ ۰P <) بیشترین تأثیر را داشت.

نتیجه‌گیری: مدل حاضر در تبیین تداوم قصد مصرف میوه و سبزی در سالمندان کاربرد مناسبی دارد. پیشنهاد می‌شود مسئولان با به‌کارگیری راهبرد‌های کارآمد جهت افزایش درک فواید مصرف میوه و سبزی در سالمندان با بسیج اطلاع‌رسانی عمومی در جامعه، سازمان‌ها و خانواده‌ها به حساس سازی هر چه بیشتر افراد اقدام نمایند.