زمینه و هدف: بررسی میزان پایبندی (Adherence) به پروفیلاکسی با داروهای ضد رتروویروسی به دنبال مواجههی شغلی و غیرشغلی با HIV در افراد مراجعهکننده به مرکز مشاوره
ی بیماریهای رفتاری بیمارستان امام خمینی(ره) طی سال
های ۱۳۸۷ لغایت ۱۳۸۸.
روش کار: در این مطالعهی توصیفی و طولی، پس از نمونهگیری و انتخاب بیماران و ثبت اطلاعات آنها، میزان پایبندی براساس گزارش خود بیماران و در مورد هر یک از داروها (زیدوودین، لامی وودین و افاویرنز) مورد محاسبه قرار گرفت. بیماران در این مطالعه به صورت ماهانه و به مدت ۴ ماه مورد پیگیری قرار گرفتند و در صورت پایبندی کمتر از ۹۵ درصد علت عدم مصرف داروهای ضد رتروویروسی از آنها پرسیده شد و ثبت گردید.
نتایج: در این مطالعه ۸۹ بیمار بررسی شدند که ۵۵ نفر (۸/۶۱ درصد) مرد و ۳۴ نفر (۲/۳۸ درصد) زن بودند که متوسط سن آنها
۳۹/۸ ± ۱۶/۳۰ بود. ۴۷ نفر (۸/۵۲ درصد) مجرد و ۴۲ نفر (۱/۴۷ درصد) نیز متأهل بودند. ۲۷ نفر (۳/۳۰ درصد) پزشک و ۳۵ نفر
(۳/۳۹ درصد) پرستار و ۲۷ نفر (۳/۳۰ درصد) خارج از سیستم پزشکی بودند. ۳۶ نفر (۵/۴۰ درصد) درمان را قطع نمودند که از این تعداد، ۲۴ نفر (۲۷ درصد) به طور صحیح (پس از مشخص شدن سرولوژی منفی فرد منبع) و ۱۲ نفر (۴/۱۳ درصد) به طور اشتباه درمان را قطع کرده بودند. در این مطالعه مجموعا ۵۳ نفر (۶/۵۹ درصد) درمان را به طور کامل دریافت نموده بودند. در مطالعهی حاضر، ارتباط معنیداری بین سن و متاهل بودن با پایبندی به درمان مشاهده گردید (۰۵/۰>p).
نتیجهگیری: قطع درمان به علت منفی شدن آزمایش فرد منبع در مطالعهی ما بیشتر از مطالعات قبلی بوده است که نشانهی در دسترستر بودن فرد منبع در مطالعه ی ما میباشد .