امیرحسین کلانتری، اسماعیل آیتی، حمید رسولی پور،
دوره 16، شماره 4 - ( 12-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: تکلیف ثانویه رانندگان، به‌طور مشخص استفاده از تلفن همراه حین رانندگی عاملی است که سالانه باعث مصدومیت و کشته‌شدن هزاران کاربر راه می‌شود. هدف این پژوهش تعیین میزان حواس‌پرتی رانندگان در راه‌های درون‌شهری مشهد با تمرکز بر استفاده از تلفن همراه با استفاده از یک مطالعه مشاهداتی است.
روش کار: یک مطالعه مقطعی پس از استخراج داده‌های مربوط به راه‌های درون‌شهری مشهد در طول 3 ماه و در 17 سایت بازرسی و 42 راه اصلی و فرعی بر روی تکلیف ثانویه رانندگان مشهدی انجام گرفت و نتایج با استفاده از آزمون مربع کای پیرسون تحلیل و بررسی شد.
نتایج: از 81960 راننده مشاهده‌شده، 5674 مورد (9/6%) در حال حواس‌پرتی بودند (2/86% مرد). میزان استفاده از تلفن همراه 27/5% بود: مکالمه با دست (15/3%)، خواندن و نوشتن پیام (83/1%) و استفاده از هندزفری (28/0%). هم‌چنین، 75/1% رانندگان در حال انجام دیگر تکلیف ثانویه خطر‌ساز مانند تغذیه و کشیدن سیگار مشاهده شدند. نتایج نشان داد که زنان حواس‌پرت بیشتر از تلفن همراه استفاده می‌‌کنند و مردان سهم بیشتری از دیگر اشکال حواس‌پرتی را به خود اختصاص دادند. بیشترین استفاده از تلفن همراه مربوط به رانندگان مرد 26 تا 35 ساله بود و رانندگان زیر 26 سال گروه غالب را در خواندن و نوشتن پیام تشکیل دادند.
نتیجه‌گیری: اتخاذ راهکارهای آموزشی، توجیهی و محدود‌کننده می‌تواند سالیانه بخش زیادی از خسارات جانی، مالی و اجتماعی ناشی از حواس‌پرتی را کاهش داده و گامی بلند برای نزدیک شدن به یک جامعۀ ایمن توأم با آرامش بردارد.
