هدایت الله عسگری، مریم خیرمند، محسن روحانی، سمانه صدوقی، زینب ملک پور،
دوره 10، شماره 2 - ( 8-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: رضایت شغلی عامل موثری در ابقای فرد در یک حرفه میباشد و بر کامیابی و در نتیجه بازدهی انسان و ارتقای کیفیت خدمات مؤثر است و از سوی دیگر ابزاری در دست مدیران میباشد تا در جهت حفظ و نگهداری کارکنان اقدام نمایند.این پژوهش با هدف تعیین رضایتمندی پزشکان و ماماهای شاغل در طرح پزشک خانواده انجام شده است.
روش کار: با یک مطالعه مقطعی- توصیفی تعداد 221 نفر پزشک و 144 نفر مامای شاغل در استان اصفهان مورد بررسی قرارگرفتند. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته که با نظر کارشناس خبره استاندارد و پایابی و روایی آن از طریق سنجش اعتبار محتوا و مطالعه راهنما تعیین شد.
نتایج: میانگین رضایتمندی پزشکان و ماماها 34/44% است که بیشترین رضایتمندی 65% از مکان ارایه خدمت و کمترین رضایتمندی6/30% از مسایل مالی بوده است. در رابطه با مسایل مالی، پزشکان ناراضی تر از ماماها بوده اند که می توان گفت رضایت با توجه به میزان حقوق ماهیانه افزایش داشته است.
نتیجه گیری: با گذشت بیش از 4 سال از اجرای طرح پزشک خانواده میزان رضایتمندی پایین و لازم است در مورد میزان حقوق و نحوه پرداخت و نظام پرداخت مالی و ایجاد عوامل انگیزشی برای پزشکان و کاهش ساعات کاری ماماها و برقراری تناسب میزان حقوق پرداختی به آنها برنامه ریزی مجددی صورت پذیرد.
