جعفر یحیوی دیزج، سارا امام قلی پور، ابوالقاسم پوررضا، فاروق نعمانی، سمیه معلمی،
دوره 16، شماره 3 - ( 9-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: سالمندی جمعیت یکی از مهمترین چالشهای اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی در قرن بیست و یکم به شمار میرود. افزایش نرخ جمعیت سالمند احتمال خطر ابتلای خانوارهای دارای سالمند به هزینه های کمرشکن سلامت را افزایش میدهد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر سالمندی جمعیت خانوار، بر دچار شدن خانوارها به هزینههای کمرشکن سلامت در ایران می باشد.
روش کار: در این پژوهش، از دادههای هزینه-درآمد خانوارهای کشور، در دوره مطالعاتی 1394-1386 و تکنیک رگرسیونی(Lagit) استفاده می شود. به منظور تحلیل دادهها در این مطالعه از نرم افزارهای کاربردی Excel وSTATA استفاده شده است.
نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزایش تعداد سالمندان در خانوارها، احتمال ابتلای خانوار به هزینه های کمرشکن را افزایش میدهد. علاوه بر این خانوارهای بدون منزل شخصی، پرجمعیت، روستایی، بدون درآمد، دارای سرپرست زن، غیر متاهل، دارای سرپرست غیرشاغل و خانوارهای دهک های پایین درآمدی، با احتمال بیشتری در معرض ابتلا به هزینه های کمرشکن سلامت قرار می گیرند. همچنین عدم تأثیرگذاری پوشش بیمهها بر احتمال مواجه شدن خانوارها با هزینههای کمرشکن سلامت، حاکی از عدم کارایی بیمه ها در جلو گیری از دچار شدن خانوارها به هزینه های کمرشکن می باشد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر و سالمند شدن جمعیت ایران، لازم است دولت در راستای تامین مالی عادلانه و کاهش بار اقتصادی ناشی از هزینه های سلامت به خانوارهای دارای سالمند، از طریق تعریف بسته های حمایتی ویژه سالمندان، در جهت جلوگیری از دچار شدن این خانوارها، به هزینه های کمرشکن اقدام نماید.
