زمینه و هدف: تشخیص افتراقی انتامبا هیستولیتیکا و انتامبا دیسپار از لحاظ بالینی و مطالعات اپیدمیولوژی دارای اهمیت می باشد. این دو انگل اگرچه از نظر مرفولوژیی کاملا مشابه اند اما از نظر خصوصیات ژنتیکی، بیو شیمیایی و بیماریزایی کاملا متفاوتند. به منظور افتراق این دو انگل از یکدیگر و تعیین فراوانی نسبی هر کدام از آنها، این بررسی، روی ساکنان مناطق روستایی اهواز و حمیدیه صورت گرفت.
روش کار: این بررسی به روی نمونه مدفوع 782 نفر با دو روش مستقیم و فرمالین اثر صورت گرفت. همچنین 21 نمونه آلوده به انتامبا هیستولیتیکا/ انتامبا دیسپار با موفقیت در محیط کشت رابینسون تکثیر داده شد و پس از استخراج DNA با روش فنل- کلروفرم، نمونه ها با روش PCR-RFLP و با استفاده از آنزیم HinfI تعیین هویت شد.
نتایج: 75.1% از افراد مورد بررسی، حداقل به یکی از انگل های روده ای آلوده بودند. بالاترین میزان آلودگی مربوط به انتامبا کلی (51.9%) و کمترین میزان، مربوط به دی انتامبا فراژیلیس (0.76%) بود. 65 نفر (8.3%) به انتامبا هیستولیتیکا/ انتامبا دیسپار آلوده بودند. نتایج PCR-RFLP روی 21 نمونه و مقایسه این نمونه ها با نمونه های استاندارد نشان داد که 19 (90.48%) نمونه انتامبا دیسپار، 1 نمونه (4.76%) انتامبا هیستولیتیکا و 1 نمونه آلودگی توام با هر دو انگل بود.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که اکثر موارد آلودگی به کیست های انتامبا هیستولیتیکا/ انتامبا دیسپار در منطقه مورد بررسی، مربوط به انتامبا دیسپار می باشد.
