سید مهدی سیدزاده ثانی، احمد سعید عبدالهی،
دوره 17، شماره 4 - ( 12-1398 )
چکیده
زمینه وهدف: احتمال مورد خشونت قرارگرفتن یک فرد در خانواده به مراتب بیشتر از بیرون خانواده اسـت. هـدف ایـن تحقیـق بررسی خشونت خانوادگی به ویژه خشونت علیه زنان در بین خانوادههای استان هرات افغانستان است.
روش کار: این پژوهش براساس روش نمونـهگیـری در دسترس به تعداد 130 نفر از قربانیان زن مراجعه کننده به مراکز حمایتی این افراد در شهر هرات و بـا اسـتفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شده است.
نتایج: در بین مراجعان به مراکز حمایتی، خشونت روانی با 42% و خشونت جنسی و فیزیکی هر یک با 29% بیشترین فراوانی را داشته و در رتبه آخر نیز خشونت اقتصادی با 26% قرار میگیرد. سن 4/65% قربانیان زیر 30 بوده و زنان بالای 40 سال نیز مراجعهای نداشتهاند. 4/65% در 5 سال نخست ازدواج بودهاند و تنها 10%، عمر ازدواج بالای 10 سال داشتهاند. حدود 60% مراجعان بیسواد بودهاند و تنها 8/13% لیسانس داشتهاند. 3/72% قربانیان خانهدار بوده و تنها حدود 21% قربانیان دارای شغل آزاد و یا اداری بودهاند. بیش از 2/70% قربانیان نیز در کمترین سطح درآمدی قرار داشتهاند. حدود 6/76% با رضایت ازدواج کردهاند. از سوی دیگر، 5/88% همسران قربانیان زیر40 سال بودهاند. 7/57% بیسواد و 2/29% دیپلمه بودهاند. به لحاظ شغل نوعا کارمند نیستند (کارگر 8/13، کشاورز 3/22 و آزاد 8/40) 4/95% ازدواج اولشان بوده و 7/97% تک همسر هستند. 8/83% ایشان نیز معتاد نبود و 6/76% با رضایت ازدواج کردهاند.
نتیجه گیری: در بین مراجعان بیشترین فراوانی با خشونت روانی بوده است. مراجعه کنندگان نوعا زیر 40 سال و با سابقه ازدواج زیر 5 سال بودهاند. تصویر قربانی در این پژوهش، زن جوان بیسوادی است که به لحاظ مالی در مضیقه شدید بوده و دارای همسری جوان و دارای شغل آزاد و با تحصیلات کم است که برای بار نخست ازدواج کرده و جز قربانی همسر دیگری نداشته و اعتیادی هم به مواد مخدر ندارد.
