هدف از این تحقیق بررسی وضعیت آلودگی انگلی در منطقه شهری و روستایی فریدون کنار (استان مازندران) بوده است. برای این منظور آزمایش مدفوع 2568 نفر در سال 1378 به روش مستقیم (چسب اسکاچ) و فرمالین اتر و فلوتاسیون آب نمک در موارد مشکوک انجام شد و نتایج آزمایش ها بدین صورت بوده است: تک یاخته بیماریزا (ژیاردیا و آمیب هیستولیتکا) 21% کرم های روده ای 6.3% شیوع داشتند. شیوع بترتیب کاهش: ژیاردیا 16.93%، اکسیور 4.71%، آمیب هیستولیتکا 4.28%، استرنژیلوئیدس 0.74% و Hnana با 0.42%، کرم های قلابدار 0.19%، و تنیا 0.19% بود. شیوع تک یاخته غیر بیماریزا: E.Coli با 3.5%، بلاستوسیس تیس هومینیس 3.15%، یدوموبابوچلی 0.66%، اندولیماکس نانا 0.15% و دیانتاموبافراژیلیس 0.11% بود. بالاترین شیوع آلودگی به تک یاخته انگلی و کرم روده ای در گروه سنی 5 تا 9 سال با 41.2% که 4.1% آنان ژیاردیا و اکسیور را همزمان داشتند. زیر 10 ساله ها 20.13% ژیاردیا و 9.18% اکسیور داشتند. شیوع ژیاردیا در بهار و تابستان 18.9% و پاییز و زمستان 14.81% بود که اختلافشان معنی دار بود (P<0.0051). در یک جمعیت 321 نفره از مراجعان محل زندگی شهر و روستا نتایج زیر بدست آمد: ابتلا به تک یاخته انگلی و کرم، در روستا 28.39% و در شهر 23.8% بود و اختلاف معنی دار بود (P<0.005). در روستا شیوع آمیب هیستولیتکا 4.32%، استرنژیلوئیدس 1.85% و کرم های قلابدار 0.62% و در شهر 0%، 0% و 2.51% بود و اختلاف معنی دار بود. در شهر ژیاردیا 11.9% و Hnana با 1.26% و اکسیور 8.17% و روستا بترتیب 15.3%، 0% و 6.17% بود و هرسه اختلاف معنی دار بود. در بررسی 386 چسب اسکاچ به تفکیک جنس، سن و انگل نتایج زیر بدست آمد: تخم اکسیور در 4-0 سال 19.8%، 9-5 سال 28.46% و 14-10 سال 48.83% دیده شد. کرم اکسیور 0.52%، سارکوپت اسکابی و مایت 1.81% و تخم تنیا 0.52% موارد دیده شد. 32.63% دخترها و 23.46% پسرها اکسیور داشتند و اختلافشان معنی دار بود.
