Boskabadi H, Bagheri F, Zakerihamidi M. Comparison of maternal and neonatal characteristics of neonates with dehydration fever and healthy infants. Tehran Univ Med J 2020; 77 (10) :627-633
URL:
http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10138-fa.html
بسکابادی حسن، باقری فاطمه، ذاکریحمیدی مریم. مقایسه مشخصات مادری و نوزادی نوزادان دچار تب ناشی از دهیدراتاسیون و نوزادان سالم. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1398; 77 (10) :627-633
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10138-fa.html
1- گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
2- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد، مشهد، ایران.
3- گروه مامایی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، تنکابن، ایران. ، maryamzakerihamidi@yahoo.co.nz
چکیده: (4018 مشاهده)
زمینه و هدف: تب ناشی از دهیدراتاسیون نوزادی یک مشکل شایع هفته اول زندگی میباشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه مشخصات نوزادان مراجعهکننده با تب ناشی از دهیدراتاسیون و نوزادان سالم انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی ۳۲۴ نوزاد شامل ۱۲۰ نوزاد با دمای طبیعی بدن و ۲۰۴ نوزاد دچار تب ناشی از دهیدراتاسیون مراجعهکننده به بیمارستان قائم (عج) مشهد از فروردین ۱۳۹۶ تا فروردین ۱۳۹۸ با روش نمونهگیری آسان انجام شد. نوزادانیکه با دمای بالای بدن مراجعه کردند و درجه حرارت زیر بغل بالاتر یا مساوی درجه حرارت رکتال داشتند و شواهد کلینیکی یا آزمایشگاهی عفونت را نداشتهاند بهعنوان هایپرترمی محسوب شدند (گروه مورد). نوزادانیکه برای معاینه روتین مراجعه کرده یا زردی داشتهاند ولی نیاز به درمان نداشتند بهعنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. مشخصات مادری و نوزادی دو گروه ثبت گردید.
یافتهها: در گروه نوزادان دچار تب ناشی از دهیدراتاسیون (هایپرترمی)، مقادیر متغیرهای وزن هنگام مراجعه، دفعات و مدت تغذیه، دفعات دفع مدفوع، سن و وزن مادر، کمتر و مقادیر متغیرهای سن مراجعه، وزن هنگام تولد و زمان اولین تغذیه بیشتر بود (۰/۰۵P<). در گروه نوزادان دچار تب ناشی از دهیدراتاسیون، بیقراری، خشکی مخاطی، فونتانل فرورفته و برجسته، تشنج، آپنه، کاهش هوشیاری، مصرف شیر مادر همراه با دکستروز، ترنجبین، شیرخشت، پوزیشن شیردهی نامناسب، عدم وجود رفلکس خروج شیر، تأخیر در شروع شیردهی، مشکلات پستانی و زردی بیشتر بود.
نتیجهگیری: نوزادان مبتلا به هایپرترمی، بیشتر در معرض خطر کاهش وزن، تأخیر در اولین تغذیه و دفعات کمتر تغذیه و مدت زمان کوتاهتر تغذیه قرار دارند. مشکلات پستان، وضعیت نامناسب شیردهی، عدم وجود رفلکس ترشح شیر، تأخیر در شیردهی، شیردهی کمتر، مصرف شیر مادر با دکستروز، ترنجبین و شیرخشت از عوامل خطر تب ناشی از هایپرترمی میباشند.