دوره 80، شماره 7 - ( مهر 1401 )                   جلد 80 شماره 7 صفحات 531-523 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Babaei M, Shokri M, Rasoulinejad S A. The effect of body indexes on presence of ocular symptoms in covid-19 patients. Tehran Univ Med J 2022; 80 (7) :523-531
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-11960-fa.html
بابایی منصور، شکری مهران، رسولی‌نژاد سید احمد. اثر شاخص‌های جسمانی بر حضور علایم چشمی در بیماران مبتلا به COVID-19. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1401; 80 (7) :523-531

URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-11960-fa.html


1- مرکز تحقیقات اختلال حرکت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.| واحد توسعه تحقیقات بیمارستان آیت‌الله روحانی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران. |گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.
2- واحد توسعه تحقیقات بیمارستان آیت‌الله روحانی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.| مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی و گرمسیری، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.| گروه بیماری‌های عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران.
3- گروه چشم ‌پزشکی، بیمارستان آیت‌الله روحانی‌، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بابل،‌ بابل، ایران. ، Rasolisa2@gmail.com
چکیده:   (800 مشاهده)
زمینه و هدف: در طول پاندمی COVID-19، حضور علایم چشمی در بیماران مبتلا به این بیماری بسیار شایع بوده است که می‌تواند پیچیدگی‌های ثانویه در درمان بیماری‌های چشمی ایجاد کند. در این مطالعه، ارتباط شاخص‌های جسمانی افراد (نظیر سن، قد، وزن و شاخص BMI) و حضور علایم چشمی در بیماران مبتلا به COVID-19 مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه‌ مقطعی در فروردین 1400 تا خرداد 1400، علایم چشمی (تاری دید، اپی‌فورا، فوتوفوبیا، ترشح و اگزودا، قرمزی، درد و خارش چشم) و شاخص‌های جسمانی (سن، قد، وزن و BMI) در 108 بیمار مبتلا به COVID-19 که به بیمارستان آیت‌الله روحانی بابل مراجعه کرده بودند، بررسی شد.
یافته‌ها: میانگین وزن بدن در بیماران COVID-19 با تاری دید به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از بیماران COVID-19 بدون تاری دید بود (003/0=P، 056/3-=t). میانگین قد بیماران COVID-19 مبتلا به اپی‌فورا به‌طور معناداری کمتر از میانگین قد بیماران COVID-19 بدون اپی‌فورا بود (018/0=P، 398/2=t). همچنین، BMI بیماران COVID-19 مبتلا به اپی‌فورا kg/m2 07/4±00/30 بود، در حالی‌که BMI بیماران COVID-19 فاقد اپی‌فورا kg/m2 42/4±68/27 بود (047/0=P، 026/0=t). BMI بیماران COVID-19 با حداقل یک علامت چشمی نسبت به BMI بیماران COVID-19 بدون هیچ‌گونه عارضه چشمی به‌طور معناداری بییشتر بود (001/0=P، 297/3-=t).
نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان‌دهنده نقش اساسی چاقی در بروز علایم چشمی در بیماران COVID-19 است. در این مطالعه مشخص شد که تاری دید، اپی‌فورا و وجود حداقل یک علامت چشمی در بیماران COVID-19 به‌طور قابل‌توجهی با روند صعودی BMI (به‌عنوان شاخص چاقی) مرتبط است.

 
متن کامل [PDF 375 kb]   (560 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل | موضوع مقاله: غدد درون ریز و متابولیسم

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb