دوره 82، شماره 6 - ( شهریور 1403 )
جلد 82 شماره 6 صفحات 444-436 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hayati F, Akade E, Dinarvand N, Abbas Kaydani G, Jalilian S. Impact of viral oncoproteins on human
genome methylation: a review article. Tehran Univ Med J 2024; 82 (6) :436-444
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-13177-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-13177-fa.html
حیاتی فرزانه، آکده اسماعیل، دیناروند نگار، عباس کایدانی غلام، جلیلیان شهرام. اثر اونکوپروتئین‌های ویروس‌های سرطان‌زا بر متیلاسیون ژنوم انسان: یک مقاله مروری. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1403; 82 (6) :436-444
فرزانه حیاتی1 
، اسماعیل آکده2 ، نگار دیناروند3 ، غلام عباس کایدانی1 ، شهرام جلیلیان* 2
، اسماعیل آکده2 ، نگار دیناروند3 ، غلام عباس کایدانی1 ، شهرام جلیلیان* 2
1- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
2- گروه ویروس‌شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- مرکز تحقیقات هیپرلیپیدمی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
2- گروه ویروس‌شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
3- مرکز تحقیقات هیپرلیپیدمی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
چکیده: (60 مشاهده)
ویروس‌های اپشتین- بار (Epstein-Barr Virus, EBV)، هرپس‌ویروس انسانی 8 (Human Herpesvirus 8, HHV-8)، ویروس هپاتیت B(Hepatitis B virus, HBV)، ویروس پاپیلومای انسانی (Human Papilloma Virus, HPV)، پولیوما ویروس مرکل‌سل (Mercel Cell Polyomavirus, MCPyV)، ویروس لمفوتروپیک انسانی تیپ 1 (Human T-Lymphotropic Virus 1, HTLV-1) و ویروس هپاتیت C(Hepatitis C Virus, HCV) از مهمترین ویروس‌های عامل سرطان در انسان هستند. به ویروس‌هایی که قابلیت ایجاد سرطان دارند اونکوویروس گفته می‌شود. اونکوویروس‌ها با استفاده از اونکوپروتئین‌های ویروسی و RNAهای غیرکدکننده‌ی خود می‌توانند از مسیرهای مختلفی سلول میزبان را به سمت بدخیمی هدایت کنند. یکی از مهمترین مکانیسم‌هایی که این ویروس‌ها برای به‌دست گرفتن کنترل چرخه سلولی میزبان بکار میگیرند، تنظیم متیلاسیون DNA است. متیلاسیون DNA روی پروموتور یک ژن می‌تواند باعث کاهش بیان ژن می‌شود. در حالت عادی در سلول، گروه مشخصی از آنزیم‌ها باعث متیلاسیون و دِ متیلاسیون DNA می‌شوند. آنزیم‌های DNA متیل ترانسفراز (DNA Methyl Transferase, DMNT) و TET متیل سیتوزین دِ اکسیژناز (Ten-eleven translocation, TET methylcytosine dioxygenases) از مهمترین عوامل تنظیم متیلاسیون در سلول هستند. به‌همین علت هدف ایده‌آلی برای اونکوویروس‌ها محسوب می‌شوند. اونکوپروتئین‌های ویروسی ساختار و گروه‌های عملکردی متفاوتی دارند، اما به‌طورکلی، بیان آنزیم‌های ذکر شده را در سلول میزبان کنترل می‌کنند و از این طریق در نواحی مختلفی از DNA متیلاسیون گسترده ایجاد می‌کنند. به این‌ترتیب اونکوویروس‌ها با تغییر الگوی بیان ژن‌ها در سلول میزبان می‌توانند چرخه سلولی را کنترل کنند و آن را به سمت سرطانی شدن پیش ببرند. با این که نقش متیلاسیون DNA در سرطان در دهه‌های گذشته مورد توجه ویژه پژوهشگران بوده است، بخش اعظمی از مکانیسم‌های تنظیم متیلاسیون در عفونت با اونکوویروس‌ها ناشناخته باقی مانده است.
واژه‌های کلیدی: متیلاسیون دی‌ان‌ای، دی‌ان‌ای ویروس‌های تومورزا، ژنوم انسانی، پروتئین‌های اونکوژن، ویروس‌های اونکوژنیک.
نوع مطالعه: مقاله مروري |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
