مجله دانشکده پزشکی

800x600 Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4

زمینه و هدف: CT اسکن اسپیرال بدون کنتراست در بسیاری از بیماران قبل از انجام سنگ‌شکن (ESWL) انجام می‌شود، در این مطالعه سعی می‌شود تا ارتباط یافته‌های CT با موفقیت سنگ‌شکن تعیین گردد. 

روش بررسی: مطالعه گذشته‌نگر روی 100 بیمار با سنگ کلیه واحد با قطر cm5/0 تا cm5/2 که برای اولین‌بار تحت سنگ‌شکن قرار گرفتند، انجام شد. CT قبل از درمان از لحاظ دانسیته، فاصله از پوست، محل و سایز سنگ بررسی گردید. موفقیت سنگ‌شکن بر اساس KUB دو هفته بعد از آن به‌صورت بدون سنگ، قطعات <mm5 (هر دو موفق)، قطعات >mm5 و بدون تغییر (هر دو ناموفق) تعریف گردید.

یافته‌ها: از 100 مورد، 32 زن و 68 مرد با میانگین سنی 7/46 سال بودند. 55 مورد سنگ‌شکن موفق و 45 مورد ناموفق ثبت گردید. جنس (301/0P=)، سن (895/0P=) و میانگین فاصله سنگ از پوست (06/4P=) با موفقیت سنگ‌شکن رابطه‌ای نداشت. حجم سنگ با موفقیت سنگ‌شکن رابطه داشت (01/0P=). میانگین دانسیته در گروه سنگ‌شکن موفق و ناموفق به‌ترتیب ^HU7/545 و ^HU3/962 و دانسیته با 01/0P< با موفقیت سنگ‌شکن مرتبط بود. احتمال عدم موفقیت سنگ‌شکن در سنگ‌های با دانسیته بالاتر از ^HU740، پنج برابر سنگ‌های با دانسیته کم‌تر است.

نتیجه‌گیری: اندازه‌گیری دانسیته سنگ‌های ادراری در CT در حالت Bone window توصیه می‌شود و پیشنهاد می‌گردد که برای درمان سنگ‌های ادراری با دانسیته بیش‌تر از ^HU740 در CT، از روش‌های درمانی جایگزین غیر از سنگ‌شکن استفاده شود.