مجله دانشکده پزشکی

سپسیس که پاسخ التهابی منتشر به عفونت شدید می باشد، از علل مهم مرگ و میر در شیرخواران و کودکان نوپا است. در پی استقرار عفونت، مراحل سپسیس، سپسیس شدید یا سندرم سپسیس و در نهایت شوک سپتیک ممکن است دیده شود. توجه و رسیدگی بیمار در مراحل اولیه می تواند نقش مهمی در سرنوشت نهایی بیمار داشته باشد. جهت بررسی موارد سپسیس و شوک سپتیک و عوامل موثر و نحوه بروز آنها، این مطالعه به صورت گذشته نگر بر روی بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه مرکز طبی کودکان در طی 5 سال (فروردین 71 الی اسفند 1375) در گروههای سنی 3 ماه تا 12 سال صورت گرفته است. از میان 4018 بیمار بستری در طی 5 سال در این بخش، 138 بیمار (3/4%) با تشخیص سپسیس و شوک سپتیک در بدو بستری مشخص گردیدند. میانگین سنی این بیماران 23/5 ماه و نسبت پسر به دختر 2.1:1 بود. از 138 بیمار یاد شده، (11/6%) دارای علائم سپسیس و 122 مورد (88/4%)، معیارهای سپسیس شدید و شوک سپتیک را دارا بودند. اختلال در عملکرد چند عضو در 96 مورد (69/3%) یافته شد. شایعترین بیماری منجر به سپسیس یا شوک سپتیک در گروه مورد مطالعه، اسهال (66/7%) و از نظر ارگانیسم یافت شده در کشت اشریشیاکلای (8/7%) بود. در کل، موارد مرگ و میر 92 مورد (66/7%) می باشد که میزان مرگ و میر در مبتلایان به شوک سپتیک و اختلال در عملکرد چند عضو بیشتر از سایر موارد بود (P<0.0005). نظر به اهمیت این بیماری در کودکان و بالاتر بودن میزان مرگ و میر بیماران در این بررسی نسبت به مطالعات مشابه، توجه و پیگیری دقیقتر در مراجعات سرپایی به همراه رسیدگی و درمان فوری در بیماران بستری بعلاوه تجهیز بخشهای مراقبت ویژه و آموزش کارکنان این واحدها می تواند در کاهش میزان مرگ و میر آنان موثر باشد.