دوره 70، شماره 1 - ( 1-1391 )                   جلد 70 شماره 1 صفحات 14-7 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

K G S, E F, M H C, F A. Paraoxonase-1 L55M polymorphism with fatty acid composition of phospholipids in high-density lipoproteins. Tehran Univ Med J 2012; 70 (1) :7-14
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-151-fa.html
قطره سامانی کیهان، فرخی عفت، هاشم‌زاده چالشتری مرتضی، آزادگان فاطمه. بررسی پلی‌مورفیسم L55M ژن پاراکسوناز1 با ترکیب اسیدهای چرب فسفولیپیدهای موجود در لیپو‌پروتیین‌های با دانسیته بالا. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1391; 70 (1) :7-14

URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-151-fa.html


1- مرکز تحقیقات بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
2- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد ، e_farrokhi_k@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
4- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
چکیده:   (6490 مشاهده)
در خون گردش م یکند و مانع از (HDL) زمینه و هدف: آنزیم پاراکسوناز 1 به همراه لیپو پروتیین های با دانسیته بالا ژن L55M می گردد. هدف از این مطالعه تعیین اثر پلی مورفیسم (LDL) اکسید شدن لیپو پروتیین های با دانسیته پایین خون و پاسخ دهی به درمان با لواستاتین در افراد با کلسترول خون بالا می باشد. HDL آنزیم پاراکسوناز 1 بر ترکیبات LDL 130 (گروه شاهد) و 131 نفر با mg/dl کم تر از LDL روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 134 نفر با به روش گاز کروماتوگرافی HDL 130 (گروه مورد) انتخاب شدند. اسیدهای چرب موجود در فسفولیپید mg/dl بالای اکسید LDL با استفاده از کیت های تجاری و هم چنین B و A اندازه گیری گردید. پروفایل لیپیدی، آپولیپوپروتیین 1 ژن L55M شده به روش الایزا و فعالیت پاراکسوناز با استفاده از رو شهای استاندارد تعیین شد. هم چنین پلی مورفیسم پاراکسوناز 1 با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز- پلی مورفیسم طولی قطعات محدود تعیین شد. یافت هها: (0/ 0 بود که وقتی با میانگین فراوانی گروه مورد ( 646 / در گروه شاهد 53 L55M در پل یمورفیسم L فراوانی آلل فعالیت پاراکسونازی ب هدنبال درمان (P=0/ در بین دو گروه مشاهده شد ( 04 L مقایسه گردید اختلاف در فراوانی آلل افزایش قابل توجه تری داشت. هم چنین درصد اسید اولئیک و اسید لینولییک و اسید LL با لواستاتین در ژنوتیپ از L نسبت به قبل از درمان افزایش نشان داد. نتیج هگیری: آلل LL ایکوزاپنتانوییک بعد از درمان در ژنوتیپ های 130 فراوانی بیش تری دارد و ژنوتیپ های پاراکسوناز 1 نقش mg/dl بالای LDL در افراد با L55M پلی مورفیسم تعدیل کننده در تاثیر لواستاتین بر فعالیت پاراکسونازی در این مطالعه داشتند.
متن کامل [PDF 420 kb]   (1990 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb