مجله دانشکده پزشکی

عواملی که در بیماران بیمارستانها ایجاد تب می کنند، بیشتر از همه، عفونتها و بعد از آن علل دیگر غیرعفونی مثل متابولیک، اختلال ایمنی، آلرژی، آنافیلاکسی داروئی، نارسایی غدد داخلی، آمبولی ریه، بیماریهای خونی، بیماری سرم و بالاخره هیپرترمی بدخیم می باشد. در بیماران عادی و با وضعیت بدنی مناسب که مورد اعمال جراحی یا درمانهای مختلف قرار می گیرند، تب عارضه نامطبوعی است، چه رسد به بیماران بحرانی و بدحال بخش مراقبتهای ویژه (ICU) که با تابلوهای مبهم تشخیصی و درمانی و با کمی امکانات دستگاههای کمک تشخیصی قابل حمل بر بالین بیماران از حساسیت ویژه ای برخوردارند. در این تحقیق که به مدت شش ماه در بخش ICU بیمارستان سینا انجام شده است، برآن شدیم تا با تقسیم بندی علل و علائم مواردی که بیمار تب شدیدی را نشان می داد، برای آنان برنامه ریزی صحیح بالینی و آزمایشگاهی تشخیصی و مشورت با سایر متخصصین را انجام داده و با درمان صحیح این بیماران، از معلولیت و مرگ و میر بالای آنان جلوگیری کرده و درصد بالایی (بیش از 60%) از اینان را درمان کرده و پس از طی مرحله بحرانی فیزیکی و رفع تب، با شفای نسبتا خوب، به بخش، جهت گذراندن دوره نقاهت بفرستیم. نتایج این درمان موثر را، با گروه شاهد که از بیماران بخشهای مختلف داخلی و جراحی، با تابلوهای مشابه فوق و همچنین تعدادی بیماران مشابه در قبل از این تحقیق، مورد مقایسه قرار دادیم.