دوره 40، شماره 1 و 2 - ( 1-1366 )
جلد 40 شماره 1 و 2 صفحات 79-75 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
غفاری وهرز. بررسی بیماریهای ترفوبلاستیک ( مول هیداتیدیفرم - کوریوآدنوما - کوریوکارسینوما ). مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1366; 40 (1 و 2) :75-79
چکیده: (5120 مشاهده)
در این مقاله بررسی 135 بیمار مبتلا به بیماریهای توفوبلاستیک اعم از مول هیداتیدیفرم ، کوریوآدنومادستروئنس، کوریوکارسینوما در مرکز ترفوبلاستیک بیمارستان زمان (میرزا کوچک خان) بوده و بیمارانیکه به این مرکز مراجعه می نمایند بعد از تشخیص و تائید بیماری ترفوبلاستیک در بخش مربوطه بستری اقدامات درمانی و یا در صورت لزوم شیمی درمانی خواهند شد.تخلیه بیماران مبتلا به مول اغلب با دستگاه ساکشن در زیر بیهوشی عمومی انجام و معمولاً بعد از سه روز مرخص و بطور روتین با اندازه گیری HCG و یا β-Subunit حداقل تا یکسال تحت نظر قرار میگیرند.بیماران مبتلا به کوریوکارسینوما به گروههای High Risk , Low Risk تقسیم و بر حسب گروه شیمی درمانی یک تائی و یا چند تائی بر مبنای پروتوکل های جدید انجام می شود. استفاده از متوترکسات و اکتینومایسین در بیماران مبتلا به کوریو بیشتر از سایر داروها بوده است. بیمارانی که سن آنها از 40 سال بیشتر و حاملگی همراه با مول داشته اند به جهت عوارض بدخیم مول و وخامت آن در سنین بالا برایشان هیسترکتومی انجام گردیده است. سونوگرافی و اندازه گیری β-Subunit بهترین وسیله تشخیص بیماران مبتلا به مول بوده و در اغلب بیماران این عمل انجام شده است.در چندین بیمار مول تکراری وجود داشته و حتی دو بیمار بطور یک در میان مول دفع نموده است. 30% بیماران کیست های تخمدان بزرگ و قابل لمسی داشتند.بطور کلی بعلت اینکه بیمارستان زنان مراکز مراجعه بیشتری از بیماران ترفوبلاستیک بوده شیوع بیماری ترفوبلاستیک در این مرکز بالا و آمار شیوع بطور متوسط از هر 101 زایمان یک بیمار ترفوبلاستیک داشته ایم. در طی این مدت 13783 زایمان و 4939 کورتاژ انجام شده است.به این امید که با پیگیری این بیماران بتوانیم از عوارض بدخیم مول پیشگیری و به بیماران مبتلا به کوریوکارسینوما کمکی کرده باشیم.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
