مجله دانشکده پزشکی

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: یکی از مشکلات جراحی استابولوم دسترسی و دید (Exposure) مناسب است. استئوتومی تروکانتریک Flip یکی از روش‌های جراحی برای دست‌یابی دیواره خلفی فوقانی می‌باشد. هرچند به علت ترس از بعضی عوارض برخی جراحان از انجام آن پرهیز می‌کنند. هدف این مطالعه بررسی پیامد انجام درمان جراحی با استفاده از استئوتومی تروکانتریک Flip در بیماران با شکستگی استابولوم مراجعه‌کننده به بیمارستان امام‌خمینی (ره) بین سال‌های 1384 تا 1387می‌باشد.

روش بررسی: تعداد 14 بیمار به این مطالعه وارد شدند. بیماران حداقل تا یک سال پس از عمل پی‌گیری شدند. اطلاعات دموگرافیک، نتیجه رادیوگرافی، میزان درد بر اساس Visual Analogue Scale (VAS)، نمره  Harris Hip Score (HHS)، قدرت عضلات ابداکتور و عوارض ایجاد شده ثبت گردید.

یافته‌ها: میانگین HHS بیماران 5/82 با محدوده 95-55 بود. تعداد سه نفر دچار استخوان‌سازی نابه‌جا شدند. هیچ موردی از عفونت بعد از عمل و نان یونیون قطعه استئوتومی شده گزارش نشد. تنها در دو نفر جابه‌جایی قطعه استئوتومی شده مشاهده شد. میزان ریداکشن در 10 نفر آناتومیک بود. تنها در یک نفر قدرت عضلات ابداکتور هیپ در حد سه پنجم بود. میانگین شدت درد در بیماران تحت مطالعه 4/3 با محدوده 7-1 بود. هیچ موردی از استئونکروز سر فمور گزارش نشد. وضعیت مفصل هیپ با توجه به HHS در چهار و شش بیمار به ترتیب عالی و خوب بود. در سه بیمار متوسط و تنها یک بیمار در طبقه ضعیف قرار گرفت.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استئوتومی تروکانتریک Flip عوارض کم‌تری نسبت به استئوتومی‌های رایج دارد و استفاده از آن در درمان شکستگی‌های استابولوم توصیه می‌شود.