دوره 34، شماره 3 و 4 - ( 2-1355 )
جلد 34 شماره 3 و 4 صفحات 125-115 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
آهی هرمز. بررسی پارگیهای رحم در زایشگاه فرح پهلوی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1355; 34 (3 و 4) :115-125
چکیده: (7097 مشاهده)
در بررسی آمار 5 سال و 6 ماه زایشگاه فرح از 226718 زایمان 135 مورد پارگی رحم در زمان آبستنی و زایمان وجود داشته که نسبت آن 1679/1 است از این تعداد 27 مورد مربوط به پارگی های رحم در محل اسکار بخیه سزارین قبلی و 30 مورد مربوط به پارگی های ضربه ای رحم و 78 مورد مربوط به پارگی های خودبخودی رحم می باشد. همانطور که آمار نشان می دهد سال به سال به علت افزایش نسبت سزارین بر تعداد پارگی های رحم در اثر اسکار قبلی رحم افزوده می شود که باید بیماران حامله ای را که سابقه عمل جراحی روی رحم دارند مراقبت بیشتری نمود و روزهای آخر حاملگی تحت نظر مستقیم پزشک قرار گیرند و از طرف دیگر بیمارانی که سابقه عمل سزارین کلاسیک دارند به علت پارگی رحم در دوره حاملگی احتیاج به مراقبت بیشتری دارند. لذا توصیه می گردد که از انجام این عمل بجز موارد مخصوص خودداری شده و در صورت اقدام به این عمل حتی الامکان لوله های رحمی بسته شوند تا از مخاطرات احتمالی رحم در حین حاملگی جلوگیری به عمل آید. از عوامل مستعد کننده در پارگی رحم، صرف نظر از سن بیمار، موضوع تعداد حاملگی و زایمان نیز قابل اهمیت است کما اینکه از 78 بیمار مبتلا به پارگی خودبخودی در زایشگاه فرح 57 نفر بین 5 تا 17 بار حامله شدند لذا توجه مسئولین امر را به آموزش مردم و بالا بردن سطح فرهنگ عمومی از نظر مواظبت های دوران بارداری و فعالیت بیشتر سازمان بهداشت و تنظیم خانواده از نظر کنترل حاملگی در زنانی که چندین بار وضع حمل کرده اند جلب می نماید. نکته دیگر مربوط به دقت پزشکان در مورد به کار بردن اکسی توسینها و خودداری از انجام اعمال خشن مامایی است. همین طور دقت در امور پیشرفت زایمان بیمار مبتلا به پارگی رحم 90 بیمار در داخل زایشگاه مبتلا به این عارضه شده و 45 بیمار قبل از ورود به بیمارستان دچار پارگی رحم شده بودند. بنابراین جهل ماماهای محلی و دور بودن بیمار از مراکز درمانی مجهز و پایین بودن سطح فرهنگ مردم همراه با کافی نبودن متخصص زنان و مامایی و بیهوشی و عدم دقت طبیب در تشخیص و کافی نبودن تجهیزات بیمارستانی و اتاق عمل از عوامل مؤثر در افزایشی مرگ و میر به علت این عارضه می باشند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
