دوره 25، شماره 2 - ( 2-1346 )                   جلد 25 شماره 2 صفحات 93-84 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

میرسپاسی ، حسن زاده ابراهیم، نقش تبریزی . گزارش 74 مورد ترک اعتیاد: بحث بهداشت روانی و آماری - از کارهای علمی بیمارستان میمنت. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1346; 25 (2) :84-93

URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-2455-fa.html


چکیده:   (5684 مشاهده)
بررسی 74 مورد اعتیاد مربوط به سالهای 44 و 45 نتیجه ای را که قبلاً هنگام بررسی 42 مورد اعتیاد بدست آمده بود تائید می کند و علاوه بر نتایجی که در آن هنگام گرفته شده و در شماره هشتم سال 45 نامه دانشکده پزشکی طبع گردیده و با بررسی جدید تائید گردیده است نکات زیر بدست می آید:1- آگهی هائی در مجلات و مطبوعات روز به چشم می خورد که بعضی همکاران مدعی ترک اعتیاد در طی چند روز یا یک هفته می باشند علاوه بر اینکه این آگهی ها خلاف واقعیت و شئون پزشکی است از نظر علمی نیز بی اساس است زیرا آخرین بررسی های بهداشت جهانی درباره اعتیاد حکایت دارد که باید معتادان را به مدت 5-9 ماه تحت نظر بگیریم متاسفانه با وجود این بسیاری از معتادان دوباره از نو گرفتار می شوند.قبلاً اشاره شده است که اصولاً معتادان دچار اختلال شخصیتی حالت پسیکونورز و یا پسیکوپاتی می باشند. درمان باید متوجه تصحیح حالات مذکور باشد و این بهترین روش درمانی است. قطع دارو باید در مؤسسه ای انجام شود تا فعالیت های بیمار و منبع تهیه دارو تحت مراقبت شدید باشد و بیمار نتواند مطلقاً به ماده مورد اعتیاد دسترسی پیدا کند و باید حتماً بیمار بستری شود تا علاوه بر رفع اختلالات بدنی تحت روان درمانی و نوتوانی قرار گیرد. قبل از هر چیز باید میل ترک اعتیاد را در معتادان بوجود آورد و مطلقاً اجبار فایده ندارد و گرنه سرانجام پس از چند هفته تا چند ماهی باز شروع خواهد شد و این جز با روان درمانی و ماندن چند ماه در مؤسسه مخصوص امکان پذیر نمی باشد.سازمان ملل مدت 5-9 ماه را توصیح کرده است و این مدت در ایران ما در شرایط فعلی عملی نیست ولی باید تا آنجا که ممکن است دوران بستری را طولانی تر کرد.روشهای درمانی مورد بحث ما نیست. و روش خاصی که این بیماران درمان شده اند طبق روش خاص بیمارستان میمنت است که قبلاً توضیح داده شده است.2- از نظر اتیولوژی عموماً معتادان دارای یک زمینه روانی پسیکوپات یا نوروتیک هستند که در روی این زمینه مشکلات اجتماعی و شکست های زندگی . تماس با معتادان و شرایط نامساعد و مخصوصاً فعالیت پی گیر و مثبت قاچاقچیان اثر کرده موجب اعتیاد می شود.3- معتادان بیشتر به هروئین دچار هستند و بنابراین خط مشی مبارزه با اعتیاد باید بر زمینه مبارزه شدید قاچاق هروئین انجام شود.4- تعداد معتادان متاهل بیشتر از مجرد است و این پایه خانواده را که رکن اصلی اجتماع است متزلزل می سازد.5- معتادان را باید بیمار تلقی کرد نه فاسد و اوباش و با همدردی و ایجاد محیط صمیمی به آنها کمک کرد تا بر اعتیاد خودشان تسلط پیدا کنند.6- ترک هیچ اعتیادی بدون روان درمانی مناسب و مطلوب امکان پذیر نیست.

متن کامل [PDF 446 kb]   (1215 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb