BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-256-fa.html
1، عایشه بحری2 ، الهه قاسمی2 ، طاهره طلائی خوزانی2 ، حسین میرخانی3 ، محمد ابراهیم پارسان‍‍ژاد4
2- گروه علوم تشریحی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
3- گروه فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
4- گروه زنان و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
روش بررسی: تعداد
40 سر موش صحرایی ماده بالغ از نژاد Sprague-Dawley به‌طور تصادفی انتخاب و به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه یک: کنترل،
بدون دریافت هیچ دارویی، گروه دو: داروی متفورمین (mg/kg/day150)
دریافت نمودند، گروه سه: با دریافت استرادیول والریت (mg/rat4)، PCOS در آن‌ها
برانگیخته شد، گروه چهار: پس از برانگیختن PCOS، موش‌ها با
متفورمین درمان شدند. وزن بدن، قند خون و هورمون‌های LH، FSH،
تستوسترون، پروژسترون و استرادیول در خون موش‌ها اندازه‌گیری شدند. پس از جفت-گیری
موش‌های هر گروه به‌طور تصادفی و مساوی به دو زیر گروه تقسیم شدند و زیر گروه‌ها 5
و 15 روز پس از جفت‌گیری به‌ترتیب برای بررسی واکنش‌های دسیدوا در رحم و شمارش
جنین کشته شدند.
یافته‌ها: قند خون و هورمون‌های LH، FSH،
تستوسترون و استرادیول در موش‌های دچار PCOS افزایش معنی‌دار
داشت. قند خون به‌صورت معنی‌دار در موش‌های دچار PCOS دریافت‌کننده
متفورمین کاهش نشان داد (01/0P£)، در حالی که
وزن و تعداد جنین افزایش نشان داد (01/0P£). وزن
در موش‌های دچار PCOS نسبت به گروه کنترل افزایش داشت (01/0P£).
نتیجه‌گیری: متفورمین تأثیر معنی‌دار بر میزان گلوکز و هورمون‌های جنسی خون و هم‌چنین تعداد جنین در موش صحرایی مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دارد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
