زمینه و هدف: مطالعات مختلف نشان دادهاند علیرغم توسعه داروهای ضد قارچی و به دلیل افزایش بروز مقاومت دارویی، افزایش Minimum Inhibitory Contration (MIC) و انتقال مقاومت (Cross- resistance) در میان ایزولههای آسپرژیلوس، میزان مرگ و میر عفونتهای فرصت طلب و مهاجم ناشی از گونههای آسپرژیلوس افزایش یافته است. عدم پاسخ موثر به درمانهای رایج و عدم دسترسی به اطلاعات حساسیت دارویی شایعترین ایزولههای آسپرژیلوس بهانهای برای طراحی و اجرای مطالعه اخیر گردید.
روش بررسی: در طی 13 ماه تعداد 50 ایزوله کلینیکی آسپرژیلوس بر اساس روش Klich 2002 و مشخصات مورفولوژیک تشخیص داده شدند. سپس تست حساسیت دارویی آنها طبق روش استاندارد Broth Microdillution NLCCLS- M38A انجام گرفت.
یافتهها: در این بررسی مشاهده شد که 5/7% ایزولههای A.flavus باg/ml µ2 MIC>در رابطه با داروی آمفوتریسین AMB B احتمالا به عنوان ایزوله کلینیکی مقاوم و 25% ایزولهها در رابطه با داروی ایتراکونازول ITR)) به واسطه g/mlµ8MIC<، ایزوله با حساسیت کمتر تلقی شدند. در رابطه با داروی وریکونازول (VRC) نیز در مقایسه با مطالعات خارج از ایران، ایزولهها از حساسیت کمتری برخوردار بودند. دامنه MIC 9 استرین A.niger و MIC 1 استرین A.fumigatus در رابطه با هر سه دارو در مقایسه با برخی مطالعات مشابه خارجی افزایش داشت.
نتیجهگیری: ما در این بررسی مشاهده کردیم که دامنه MIC ایزولهها در اکثر موارد در دامنه MIC استرینهای استاندارد و در برخی موارد در دامنه مطالعات مشابه خارجی و در موارد قابل اهمیتی هم خارج از این دامنهها قرار گرفت که حکایت از حساسیت کمتر ایزولههای ایرانی و افزایش MIC آنها دارد.