BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-543-fa.html
، حسن آدین ، محمد رضا شیدفر ، پریوش کردبچه ، سید جمال هاشمی ، مریم موذنی ، لیلا حسین‌پور ، علی رضایی مته‌کلایی
روش بررسی: این مطالعه، یک بررسی توصیفی- تجربی و نمونه‌های مورد آزمون شامل استرین‌های استاندارد و 60 ایزوله از بیماران بود. DNAی همه نمونه‌ها به‌روش glass-beads و فنل- کلروفرم استخراج و برای PCR از پرایمرهای ITS1، ITS2، ITS3 و ITS4 که دو قطعه ITS1 و ITS2 را تکثیر می‌نمایند استفاده شد. گونۀ مخمر با توجه به الگوی الکتروفورتیک حاصله و با در نظر گرفتن اندازه‌های به‌دست آمده از آنالیز سکانس‌ها تشخیص داده می‌شد.
یافته‌ها: با بررسی کامپیوتری ده‌ها توالی مربوط به مخمرهای مختلف، مشخص شد که قطعات ITS1 و ITS2 در هر گونه مخمر اندازه مخصوصی دارند، لذا با تکثیر هر کدام از این قطعات و آنگاه اندازه‌گیری وزن آنها با الکتروفورز می‌توان هویت مخمرها را مشخص کرد. به‌روش فوق گونه‌های بیماری‌زای کاندیداها شامل آلبیکنس، تروپیکالیس، گلابراتا، پاراپسیلوزیس، کروزه‌ای، گیلیرموندی، کفیر، لوزیتانیا و روگوزا به روشنی قابل تشخیص گردیدند ولی افتراق کاندیدا آلبیکنس از کاندیدا دابلینینسیس با این روش میسر نبود. همه ایزوله‌های بالینی با این روش تشخیص داده شدند.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه کارایی روشی ساده چه برای شناسایی استرین‌های مخمری استاندارد و چه برای شناسایی ایزوله‌های بالینی، نشان داده شد و به‌نظر می‌رسد که قابل توسعه برای تعیین هویت سایر مخمرها نیز می‌باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
