Noori Mugahi S M H, Mokhtari T, Omidi A, Takzaree N. Effects of L-NAME on morphometric parameters of stomach parietal cells in pregnant rats. Tehran Univ Med J 2014; 72 (2) :65-71
URL:
http://tumj.tums.ac.ir/article-1-5935-fa.html
نوری موگهی سید محمد حسین، مختاری تهمینه، امیدی آمنه، تکزارع نسرین. بررسی اثرات L-NAME بر مورفومتری سلولهای حاشیهای معده در موش صحرایی باردار. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1393; 72 (2) :65-71
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-5935-fa.html
1- گروه بافتشناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- گروه آناتومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- گروه بافتشناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، takzaree@gmail.com
چکیده: (13169 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به نقش مهم نیتریک اکساید (NO) در فرایندهای بیولوژیک سلول و بافتهای بدن از جمله سیستم گوارش، نیتریک اکساید بهعنوان یک مولکول پیام بر نقش مهمی در وقایع فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی در ناحیه معدی- رودهای دارد. مطالعه حاضر بهمنظور بررسی تغییرات سلولهای حاشیهای معده در موش صحرایی باردار پس از تجویز L-NG-Nitroarginine Methyl Ester (L-NAME) بهعنوان مهارکننده سنتز نیتریک اکساید انجام گرفته است.
روش بررسی: بیست و چهار سر موش صحرایی ماده با وزن متوسط250-200 گرم و سن متوسط هشت هفته مورد استفاده قرار گرفتند، پس از جفتگیری و مشاهده پلاک واژینال، این مرحله بهعنوان روز صفر حاملگی در نظر گرفته شد. سپس موشها به سه گروه هشتتایی تقسیم شدند. به غیر از گروه کنترل، بقیه گروهها به ترتیب ml/kg 2 نرمال سالین و ml/kg L-NAME 20 را به صورت تزریق داخل صفاقی، در روزهای سوم، چهارم و پنجم حاملگی دریافت کردند. در روز 18 بارداری، موشها کشته شده و معده موشها خارج و در فرمالین 10 درصد قرار داده شد. پس از رنگآمیزی هماتوکسیلین- ائوزین (H&E)، تغییرات کمی با نرم افزار استریولوژی Image Tools III و تغییرات کیفی با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرارگرفت.
یافتهها: دادهها نشان داد که تعداد (با میانگین 32/4±3/61) و قطر سلولهای حاشیهای معده موشهای گروه دریافتکننده L-NAME (با میانگین قطر µm18/1±12/16) در مقایسه با گروه نرمال سالین و کنترل از لحاظ آماری تفاوت معنادار داشت (05/0P≤).
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که L-NAME با تأثیر بر سنتز NO در مرحلهی بارداری باعث کاهش تعداد و افزایش اندازه سلولهای حاشیهای معده میشود و اثرات مخربی بر ساختار سلولهای حاشیهای معده دارد.