دوره 72، شماره 5 - ( مرداد 1393 )                   جلد 72 شماره 5 صفحات 313-307 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghaderian M, Meraji M, Arabi Moghadam M, Keikha M. Pulmonary regurgitation after balloon valvuloplasty in children with pulmonary stenosis. Tehran Univ Med J 2014; 72 (5) :307-313
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6146-fa.html
قادریان مهدی، معراجی محمود، اعرابی مقدم محمد یوسف، کیخا مجتبی. نارسایی دریچه پولمونر پس از ترمیم با بالون در کودکان مبتلا به تنگی این دریچه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1393; 72 (5) :307-313

URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6146-fa.html


1- گروه قلب کودکان، دانشکده پزشکی، بیمارستان قلب شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران ، ghader_45@yahoo.co.uk
2- گروه قلب کودکان، دانشکده پزشکی، بیمارستان قلب شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
3- گروه اپیدمیولوژی، دانشکده پزشکی، بیمارستان امام حسین، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مرکز تحقیقات رشد و نمو کودکان اصفهان
چکیده:   (10736 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از بیمارهای قلبی مادرزادی تنگی دریچه پولمونر می‌باشد. درمان انتخابی این بیماران ترمیم دریچه با بالون می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی موارد ابتلا به نارسایی دریچه پولمونر در پیگیری طولانی‌مدت در این بیماران پس از انجام عمل ترمیم دریچه بود. روش بررسی: در این مطالعه که در مرکز قلب شهید رجایی بین مهر سال‌های 1381 تا 1391 انجام شده است، کودکان مبتلا به تنگی پولمونر که مورد ترمیم با بالون برای برطرف کردن تنگی قرار گرفته‌اند جهت بروز نارسایی پولمونر بررسی شدند. زمان متوسط پیگیری بیماران 5/2±7 سال بود. یافته‌ها: 458 بیمار با سن 6/8±3/10 ماه، تعداد پسران 255 و تعداد دختران 235 مورد بررسی شدند. در 180 بیمار (1/37%) در اکوی انجام شده روز پس از ترمیم نارسایی دریچه پولمونر مشاهده نشد. در 175 (08/36%) بیمار نارسایی خفیف و 118 (3/24%) بیمار نارسایی متوسط پولمونر دیده شد که در پیگیری‌های بعدی هفت مورد (14/0%) به‌سمت نارسایی شدید پیشرفت کردند. دوازده بیمار (4/2%) نیز بلافاصله پس از والولوپلاستی دچار نارسایی شدید پولمونر بودند. در پیگیری‌های طولانی‌مدت (5/2±7 سال) تعداد سه بیمار مورد تعویض دریچه پولمونر قرار گرفتند. نسبت اندازه بالون به دریچه بر حسب شدت بیماری (خفیف، متوسط و شدید) اختلاف معناداری داشت (012/0P=). نتیجه‌گیری: در تعدادی از بیماران مبتلا به تنگی پولمونر که تحت ترمیم با بالون قرار می‌گیرند به‌دنبال این کار نارسایی دریچه دیده می‌شود که در اکثر موارد بدون علامت است و در پیگیری طولانی‌مدت باید مد‌نظر باشد.
متن کامل [PDF 375 kb]   (5695 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb