دوره 70، شماره 10 - ( 10-1391 )
جلد 70 شماره 10 صفحات 607-601 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
H A, MJ F, Z S, SJ M, P M, MS P. Conventional Vs. reverse nerve grafting for peripheral nerve repair in lower extremity of rats. Tehran Univ Med J 2013; 70 (10) :601-607
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-62-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-62-fa.html
اکبری حسین، فاطمی محمد جواد، شکور ظهراب، موسوی سید جابر، مدنی پژمان، پدرام میر سپهر. مقایسه گرافت عصب محیطی با روش معمولی و به روش معکوس در اندام تحتانی موش صحرایی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1391; 70 (10) :601-607
حسین اکبری1 
، محمد جواد فاطمی* 2، ظهراب شکور3 ، سید جابر موسوی3 ، پژمان مدنی3 ، میر سپهر پدرام3
، محمد جواد فاطمی* 2، ظهراب شکور3 ، سید جابر موسوی3 ، پژمان مدنی3 ، میر سپهر پدرام3
1- بیمارستان حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- بیمارستان حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی تهران ،mj-fatemi@sina.tums.ac.ir
3- بیمارستان حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- بیمارستان حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی تهران ،
3- بیمارستان حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (6794 مشاهده)
زمینه و هدف: در برخی از صدمات عصبی که امکان ترمیم اولیه وجود ندارد، روش ارجح استفاده از پیوند عصب با استفاده از عصب خود بیمار (اتوگرافت) می‌باشد. از نظر تئوری این احتمال وجود دارد که متعاقب پیوند معکوس عصب از خروج آکسون از شاخه‌های فرعی ممانعت به عمل آید. پژوهش حاضر به مقایسه دو روش پیوند عصب به صورت مستقیم و معکوس می‌پردازد.
روش بررسی: 40 عدد رت به دو گروه تقسیم شدند و مورد عمل جراحی قرار گرفتند. عصب سیاتیک ران راست آن‌ها به طول 5/1 سانتی‌متر قطع شده در گروه اول به صورت مستقیم و در گروه B به صورت معکوس بین دو سر پروگزیمال و دیستال عصب مجدداً آناستوموز شدند. یک و 16 هفته پس از عمل جراحی، از رت‌ها اثر کف پا گرفته شد. در هفته 16 بررسی پاتولوژی و شمارش آکسون انجام شد. نتیجه این دو روش گرافت عصبی از نظر کلینیکی بر اساس ایندکس عملکرد سیاتیک (Sciatic functional index) بر مبنای اثر کف پا و از نظر پاراکلینیکی بر مبنای شمارش آکسونی مقایسه شدند.
یافته‌ها: استفاده از گرافت عصبی به روش معمول و به روش معکوس از جنبه بالینی (SFI) در هفته اول (22/0P=) و هفته شانزدهم (87/0P=) و هم‌چنین از جنبه پاراکلینیکی شمارش آکسون، در هفته شانزدهم (68/0P=) تفاوت معنی‌داری با هم ندارند.
نتیجه‌گیری: در ضایعات عصبی با طول کوتاه، نتایج پیوند عصب به روش معمول و معکوس تفاوتی ندارد. نتیجه‌گیری در نقایص با طول بلند و نیز انسان نیاز به مطالعات بیش‌تری دارد.
روش بررسی: 40 عدد رت به دو گروه تقسیم شدند و مورد عمل جراحی قرار گرفتند. عصب سیاتیک ران راست آن‌ها به طول 5/1 سانتی‌متر قطع شده در گروه اول به صورت مستقیم و در گروه B به صورت معکوس بین دو سر پروگزیمال و دیستال عصب مجدداً آناستوموز شدند. یک و 16 هفته پس از عمل جراحی، از رت‌ها اثر کف پا گرفته شد. در هفته 16 بررسی پاتولوژی و شمارش آکسون انجام شد. نتیجه این دو روش گرافت عصبی از نظر کلینیکی بر اساس ایندکس عملکرد سیاتیک (Sciatic functional index) بر مبنای اثر کف پا و از نظر پاراکلینیکی بر مبنای شمارش آکسونی مقایسه شدند.
یافته‌ها: استفاده از گرافت عصبی به روش معمول و به روش معکوس از جنبه بالینی (SFI) در هفته اول (22/0P=) و هفته شانزدهم (87/0P=) و هم‌چنین از جنبه پاراکلینیکی شمارش آکسون، در هفته شانزدهم (68/0P=) تفاوت معنی‌داری با هم ندارند.
نتیجه‌گیری: در ضایعات عصبی با طول کوتاه، نتایج پیوند عصب به روش معمول و معکوس تفاوتی ندارد. نتیجه‌گیری در نقایص با طول بلند و نیز انسان نیاز به مطالعات بیش‌تری دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
