Bakhti S Z, Latifi-Navid S, Zahri S. Helicobacter pylori virulence genes and microevolution in host and the clinical outcome: review article. Tehran Univ Med J 2014; 72 (9) :575-587
URL:
http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6381-fa.html
بختی سیده زهرا، لطیفی نوید سعید، زهری صابر. ارتباط بین ژنهای بیماریزای هلیکوباکترپیلوری و ریزتکامل آنها در میزبان با پیآمدهای بالینی : مقاله مروری. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1393; 72 (9) :575-587
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6381-fa.html
1- گروه بیولوژی سلولی و مولکولی، بخش زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی
2- گروه بیولوژی سلولی و مولکولی، بخش زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه محقق اردبیلی ، slatifin@yahoo.com
چکیده: (7097 مشاهده)
هلیکوباکترپیلوری عامل مهم در ایجاد و گسترش بیماریهای معدهای مثل گاستریت، زخمهای گوارشی و لنفوم مالت بوده و یکی از عوامل مهم در بروز سرطان معده میباشد. هلیکوباکترپیلوری تنوع آللی و تغییرپذیری ژنتیکی بالایی را در ژنهای مرکزی و بیماریزا نشان میدهد. بهطوریکه این تنوع ژنتیکی در ژنوم این باکتری نسبت به سایر باکتریها بسیار زیاد بوده و در حدود 50 برابر بیشتر نسبت به جمعیتهای انسانی میباشد. حفظ تنوع بالا باعث شده که این باکتری با چالشهای خاص در میزبانهای فردی مقابله کند. گزارشهای اخیر نشان داده است که نوترکیبی به ایجاد ژنهای جدید و خانوادهی ژنی کمک میکند. ریزتکامل در ژنهای vacA و cagA رویداد متداولی است که منجر به تغییر در فنوتیپ بیماریزایی میشود. این فاکتورهای بیماریزا به بقای باکتری در محیط اسیدی و سازگاری آن با شرایط نامناسب محیط اطراف باکتری در معده و مقابله با سیستم ایمنی میزبان کمک میکنند و باعث تخریب بافتی و پیآمدهای بالینی میشوند. در این مقاله مروری، ما ارتباط بین ژنوتیپ فاکتورهای بیماریزای هلیکوباکترپیلوری با پیآمدهای بالینی، ریزتکامل ژنهای بیماریزای هلیکوباکترپیلوری در میزبان منفرد، ریزتکامل هلیکوباکترپیلوری در خلال عفونت اولیه و پیشرفت بیماری از گاستریت آتروفی به آدنوکارسینوما و نیز وضعیت عفونت هلیکوباکترپیلوری در ایران را بررسی کردیم. در نهایت ما فرضیهای را مطرح کردیم که اگر الگوی تکامل توالی نوکلئوتیدی از نوترکیبی به جهش تغییر جهت دهد و میزان نوترکیبی به جهش (نسبت r/m) کاهش یابد، بیماریزایی باکتریایی ممکن است کاهش پیدا کند در حالیکه به احتمال زیاد حیات باکتریایی حفظ میشود. به هر حال این فرضیه باید با طراحی آزمایشهای بعدی مورد بررسی بیشتر قرار گرفته و اثبات شود.
نوع مطالعه:
مقاله مروري |