دوره 72، شماره 12 - ( اسفند 1393 )
جلد 72 شماره 12 صفحات 837-831 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aminolsharieh Najafi S A N, Nomali M, Goudarzi Z, Maslahati A, Mobasheri E. Relationship between body mass index of third trimester of pregnancy and type of delivery. Tehran Univ Med J 2015; 72 (12) :831-837
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6534-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6534-fa.html
امین الشریعه نجفی سروش، نوملی مهین، گودرزی زهرا، مصلحتی آزیتا، مبشری الهام. رابطه شاخص توده بدنی سه ماهه سوم بارداری با نوع زایمان . مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1393; 72 (12) :831-837
سروش امین الشریعه نجفی1 
، مهین نوملی2 ، زهرا گودرزی1 ، آزیتا مصلحتی3 ، الهام مبشری* 4
، مهین نوملی2 ، زهرا گودرزی1 ، آزیتا مصلحتی3 ، الهام مبشری* 4
1- پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی گستان
2- پرستار، معاونت تحقیقات و فناوری، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
3- گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی گستان
4- گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات ناهنجاری‌های مادرزادی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ،elmobasheri@yahoo.com
2- پرستار، معاونت تحقیقات و فناوری، دانشگاه علوم پزشکی گلستان
3- گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی گستان
4- گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات ناهنجاری‌های مادرزادی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان ،
چکیده: (7137 مشاهده)
زمینه و هدف: شاخص توده بدنی مادر به عنوان یک عامل موثر در تعیین نوع زایمان مطرح است، با افزایش این شاخص، ریسک زایمان سزارین، به‌عنوان یک پیامد بارداری، افزایش می‌یابد. با توجه به شیوع بالای چاقی در زنان، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط شاخص توده بدنی مادران باردار در حین پذیرش با نوع زایمان صورت گرفت. روش بررسی: 540 زن باردار در سه ماهه سوم (≥ 37 هفته) طی یک مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی طی مدت یک‌سال از خرداد 1391 تا خرداد 1392 در بیمارستان صیاد شیرازی شهر گرگان مورد بررسی قرار گرفتند. شاخص توده بدنی مادران در زمان پذیرش محاسبه و به گروه‌های لاغر و وزن نرمال (25BMI<)، دارای اضافه وزن (9/29-25BMI:) و چاق (30BMI≥) تقسیم شد. در هر گروه نوع زایمان ارزیابی شد. زنان با سابقه‌ی زایمان سزارین، ابتلا به دیابت نوع 1 و 2، دیابت بارداری و هیپرتانسیون و بارداری دو قلویی از مطالعه حذف شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی 4/5±8/25 سال و سن حاملگی 6/2±2/38 هفته بود. 6/50% از مادران تحت زایمان سزارین قرار گرفتند. بین شاخص توده بدنی با نوع زایمان ارتباط آماری معنادار شد (0001/0P<). به ازای هر واحد افزایش این شاخص، ریسک سزارین 08/1 برابر (0001/0P<) افزایش یافت. ریسک سزارین در مادران چاق 8/2 برابر (0001/0P<) بیشتر از مادران لاغر و دارای وزن نرمال بود.
نتیجه‌گیری: شاخص توده بدنی حین پذیرش مادران باردار با نوع زایمان ارتباط دارد و افزایش آن با افزایش موارد زایمان سزارین همراه می‌باشد. بنابراین حفظ این شاخص در حد طبیعی جهت کاهش پیامدهای بارداری به مادران باردار توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
