دوره 73، شماره 4 - ( تیر 1394 )
جلد 73 شماره 4 صفحات 280-271 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Qaempanah Z, Arab-Alibeik H, Ghazi Saeed M I, Sadr-Ameli M A. A decision support system for boosting warfarin maintenance dose using fuzzy logic. Tehran Univ Med J 2015; 73 (4) :271-280
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6737-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6737-fa.html
قائم‌پناه زهرا، عرب‌علی‌بیک حسین، قاضی سعیدی مرجان، صدرعاملی محمدعلی. طراحی یک سیستم تصمیم‌یاری در تنظیم دوز نگهدارنده وارفارین با استفاده از منطق فازی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1394; 73 (4) :271-280
1- گروه انفورماتیک پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- مرکز تحقیقات تکنولوژی پزشکی و رباتیک، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ،arabalibeik@tums.ac.ir
3- مرکز تحقیقات قلب و عروق شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
2- مرکز تحقیقات تکنولوژی پزشکی و رباتیک، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ،
3- مرکز تحقیقات قلب و عروق شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده: (5130 مشاهده)
زمینه و هدف: وارفارین پرکاربردترین داروی ضد انعقاد خوراکی است که برای پیشگیری و درمان در بیماران ترومبوآمبولی (Thromboembolic) به کار می‌رود. هدف این مطالعه، تقویت دوز نگهدارنده وارفارین حداکثر برای مدت سه روز در جهت حذف اختلالات ایجاد شده در نسبت نرمال شده جهانی(International Normalized Ratio, INR) بود.
روش بررسی: این مطالعه گذشته‌نگر از دی تا بهمن 1392 در بیمارستان قلب شهید رجایی تهران انجام شده است. 84 بیمار مصرف کننده وارفارین که فواصل پیگیری درمان آنها سه روز و INR آنها زیر محدوده درمانی بود انتخاب شدند. بیمارانی که دوز نگهدارنده پایدار نداشتند از مطالعه حذف شدند. از میان افراد باقیمانده، بیمارانی که محدوده درمانی INR آنها بین 5/2 تا 5/3 و بین دو تا سه بود برای ارزیابی مدل‌ها انتخاب شدند. برای هر کدام از محدوده‌های درمانی مورد اشاره یک مدل فازی مجزا طراحی شد.
یافته‌ها: در میزان دوز پیشنهادی برای 37 بیماری که محدوده درمانی INR آنها 5/2 تا 5/3 بودند، برای مجموع سه روز، میانگین قدر مطلق و جذر میانگین مربعات خطای دوز به ترتیب 89/1 و 78/2 به‌دست آمد. مقدار این دو خطا برای 38 بیماری که در محدوده درمانی دو تا سه بودند به ترتیب 97/1 و 88/2 است.
نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست آمده از کاربرد مدل فازی قابل اعتنا است و این امیدواری را به وجود می‌آورد که با بررسی جزییات بیشتر و بهبود در عملکرد، در آینده بتوان از این سیستم به عنوان یک ابزار تصمیم‌یاری استفاده کرد.
واژه‌های کلیدی: مطالعات گذشته‌نگر، نسبت نرمال شده جهانی، داروهای ضد انعقاد، وارفارین، سیستم تصمیم‌یار بالینی، منطق فازی
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
