دوره 73، شماره 6 - ( شهریور 1394 )
جلد 73 شماره 6 صفحات 404-397 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Namazi S, Ziaee V, Rezaei N. The role of cytokines in systemic lupus erythematosis: review article. Tehran Univ Med J 2015; 73 (6) :397-404
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6821-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6821-fa.html
نمازی شیده، ضیایی وحید، رضایی نیما. نقش سایتوکین‌ها در بیماری لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک: مقاله مروری. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1394; 73 (6) :397-404
شیده نمازی1 
، وحید ضیایی2 ، نیما رضایی* 3
، وحید ضیایی2 ، نیما رضایی* 3
1- گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات ایمونولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- گروه روماتولوژی اطفال، مرکز تحقیقات روماتولوژی، بیمارستان شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. بخش روماتولوژی، بیمارستان مرکز طبی کودکان، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات ایمونولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ،rezaei_nima@tums.ac.ir
2- گروه روماتولوژی اطفال، مرکز تحقیقات روماتولوژی، بیمارستان شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. بخش روماتولوژی، بیمارستان مرکز طبی کودکان، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات ایمونولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ،
چکیده: (12093 مشاهده)
بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE) یک بیماری مزمن خود ایمنی است که با التهاب عروق و بافت‌های همبند خود را نشان می‌دهد و تقریبا تمام بافت‌های مختلف بدن را مانند پوست، قلب، کلیه‌ها و سیستم عصبی مرکزی را درگیر می‌نماید. به نظر می‌رسد که نقص اساسی در SLE اختلال عملکرد لنفوسیت T در کنترل لنفوسیت Bباشد که که منجر به فعال شدن لنفوسیت‌های B پلی‌کلونال و تولید مقدار زیادی از اتوآنتی‌بادی در برابر اجزای هسته‌ای و سیتوپلاسمی می‌شود. این اتوآنتی‌بادی می‌تواند بافت‌های مختلف را به‌طور مستقیم یا به‌عنوان یک نتیجه از رسوب کمپلکس ایمنی آسیب رساند. عوامل مختلفی چون عوامل محیطی، اجزای ژنتیکی و اختلالات ایمونولوژیکی در پاتوژنز SLE دخالت دارند. به‌نظر می‌رسد که عوامل ایمونولوژیکی نقش مهمی در SLE داشته باشند. سایتوکین واسطه پروتیینی است که نقش مهمی به‌عنوان تنظیم کننده پاسخ ایمنی ذاتی و تطبیقی در برابر عوامل میکروبی و یا خود آنتی‌ژن‌های بازی می‌کند. اگرچه اثرات دقیق سایتوکین‌ها در بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس هنوز مشخص نیست، مطالعات انجام شده در هر دو مدل حیوانی لوپوس و بیماران مبتلا به SLE تعدادی از مسیرهای سایتوکین را نشان می‌دهد که در روند بیماری مهم هستند. از این میان به نقش فاکتور فعال‌کننده سلول B (BAFF) و لیگاند القایی تکثیر (APRIL)، TNF-α، IFN-α، IFN-γ، اینترلوکین (IL) 23، IL-17، IL-10، IL-6، IL-21، اشاره کرد. در این مقاله نقش سایتوکین‌ها و ژن‌های کدکننده آنها توضیح داده شده است و کاربردهای درمانی نیز به اختصار بیان شده است.
نوع مطالعه: مقاله مروري |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
