1- گروه میکروبشناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
2- گروه میکروبشناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران. ، r.teymourpour@gmail.com
3- دانشکده پزشکی بالینی و مولکولی، دانشکده پزشکی و علوم بهداشتی، دانشگاه علوم و فنون نروژ، تروندهایم، نروژ.
4- مرکز بهداشت شهرستان، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
چکیده: (3651 مشاهده)
به لحاظ تاریخی توبرکلوزیس عامل مهم مرگومیر در سرتاسر جهان بوده است. عفونت توبرکلوزیس بهدلیل مسری بودن، قابلیت ماندن بهصورت نهفته در میزبان برای یک مدت طولانی و سپس پیدایش آن بهشکل یک عفونت فعال هنوز بهعنوان تهدیدی جدی برای سلامت انسان باقیمانده است. تخمین زده میشود که یک سوم از جمعیت جهان نزدیک به دو بیلیون نفر با مایکوباکتریوم توبرکلوزیس آلوده شدهاند. افراد مبتلا به عفونت نهفته تنها با مایکوباکتریوم توبرکلوزیس آلوده شدهاند بدون اینکه علایم بالینی داشته باشند. تست توبرکولین بیشترین تستی است که بهطور گسترده در جهان برای تشخیص افراد آلوده شده با مایکوباکتریوم توبرکلوزیس استفاده میشود. تست توبرکولین دادههای ارزشمندی را در تشخیص عفونت نهفته فراهم میکند با این وجود واکسیناسیون با واکسن ب.ث.ژ و آلوده شدن با مایکوباکتریومهای غیرتوبرکلوزی اختصاصیت این تست را کاهش میدهد. در این تست پاسخهای ازدیاد حساسیت نسبت به مشتق پروتیینی تخلیص شده از مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ازریابی میشود. تست توبرکولین مثبت نشاندهنده احتمال ابتلا به عفونت توبرکلوزیس و پیشرفت عفونت نهفته به عفونت فعال میباشد. مطالعات پیشین نشان داده است که بین پاسخ مثبت تست توبرکولین و احتمال عفونت فعال رابطهای وجود دارد. شواهد تجربی نشان داده است که درمان عفونت نهفته احتمال عفونت فعال را کاهش میهد. اگرچه تست توبرکولین یک تست ایدهآل نیست اما یک روش ساده و ارزان قیمت برای تشخیص توبرکلوزیس میباشد که این ویژگیها باعث شده بهروشی مناسب بهویژه در کشورهای در حال توسعه بدل شود.
نوع مطالعه:
مقاله مروري |